tag:blogger.com,1999:blog-79362614040428425192024-02-18T21:40:51.549-08:00స్మృతుల సవ్వడి...సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.comBlogger29125tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-52487299951125598152013-10-21T07:41:00.000-07:002013-10-21T11:16:03.904-07:00"పుస్స్ పుస్స్"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;">లాంగ్ లాంగ్ ఎగో అప్పుడెప్పుడో........స్నాక్స్ ఏమైనా వేడివేడిగా చేసి పెట్టొచ్చుకదా చక్కగా చినుకులు పడుతుంటే కిటికీలో నుండి చూస్తూ తింటాను అని కోరక కోరక కోరిన కోరికని కాదంటే......భార్యా భాధితుల సంఘాలన్ని స్నాక్స్ నిరహారదీక్ష చేసి నాకు "అప్రతివత" అన్న బిరుదును ఎక్కడ అంటగట్టేస్తారో అని అలోచించా.....లోచించా......చించా!<br />చివరికి ఓ కొంగ్రొత్త వంటను మావారి చేతికందించి కంచిపట్టుచీరను కోరడం కామన్ అని తలచి కాపర్ కలపని KDM కడియం ఒకటి కోరాలని కార్యక్రమనికి క్లవర్ గా మొదలుపెట్టా....<br />సూక్ష్మంలో మోక్షం తెలిసిన తెలివైన భార్యని కదా....... గోధుమపిండిలో కూసింత మైదా ఇంకా పనిలో పనిగా రాగిపిండి బియ్యప్పిండిని కూడా కలిపేసి చిటికెడు ఉప్పువేస్తుంటే......ఛస్ ఇదేం వంటకం అనుకుని బెల్లం డబ్బా అందుకుని నా గుప్పెడంత గుండె సైజ్ లో బెల్లాన్ని పిండిలో వేసి కలిపాను తియతీయగా ఉప్పు ఉప్పగా అందిస్తే అదుర్స్ అని........(అసలు విషయం మావారిపై ప్రేమ తీపిపాళ్ళు ఎక్కువని మరోగుప్పెడు బెల్లాన్ని చేర్చి పిండిని కలుపుతూ కడియమున్న నా చేతిని నేనే ఊహించుకున్నాలెండి) వంటలోకి వెళితే ఏముంది.....పిండికాస్త సాంబార్ కన్నా కాస్త చిక్కగా ముద్దపప్పుకన్నా పలుచగా తయారైంది. అయ్యో అని వ్యర్థం చేయడం నా ఇంటా వంటా లేదని......వేడిగా కాగిన నూనె బాణాలిలో నూనెలో గుంటగరిటేతో వడియాలలా వేసేసరికి అవి పరవశంగా "పుస్స్ పుస్స్" మని పొంగాయి. ఆ తరువాత???????? <br />ప్లేట్ లో అందంగా అమర్చి మావారికి నవ్వుతూ అందిచేసరికి ఆహా ఓహో.....అమోఘం మా ఆవిడ అడగ్గానే అదేదో చేసివ్వడం అని తినబోతుంటే వర్షం ఆగిపోయి కరెంటు పోయింది. <br />ప్చ్ :-( .......ఇంకేం మావారి ఫేస్ ఎక్ప్రెషన్స్ చూడను, KDM కడియం కావాలని కోరను? </span></span><br />
<span style="color: #351c75;"><span style="font-size: large;">అలా ముగిసింది ఆనాటి జ్ఞాపకం!</span></span></div>
సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-75687245841844929842013-08-09T03:46:00.004-07:002013-08-09T03:46:45.227-07:00సరసాల మొగుడు-సరదా పెళ్ళాం<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
అప్పుడెప్పుడో చెప్పాను........ఏవండి! సరదాగా ఓ షికారులేదు, సరసం అంతకన్నా కరువైంది ఈ మధ్య అని, దానికి పర్యవసానంగా మొన్న కారులో షికారుకి వెళదామా అని అడిగారు ఎప్పుడూ ఎనిమిదింటికన్నా ముందురాని మా శ్రీవారు అయిదు గంటలకే ఇంటికొచ్చి.<br />
మా బాస్ కి ఈ విషయం తెలిసో తెలియకో నేను పరిమిషన్ అడిగిన వెంటనే ఇవ్వడం వలన నేను ఇంటికి నాలుగు గంటలకే వచ్చేసాను. మా ఇద్దరి మూడ్ లే కాకుండా అన్నీ కలిసిరావడంతో బయటికి వెల్లడానికి నిశ్చయించుకుని త్వరగా తయారవ్వాలన్న తొందరలో చుడీదార్ వేసుకోబోతుంటే వద్దు వద్దంటూ అప్పుడెప్పుడో ఆయన కొనుక్కొచ్చిన తెల్లని దానిపై చిన్ని వంగపూవులున్న షిఫాన్ చీర కట్టుకోమన్నారు. అలా కోరిన వెంటనే నేను చేయడం పరిపాటే అయినా కాస్త సరదాలు తెలిసిన దాన్ని కదండి..... అందుకే నేను కూడ ఎప్పుడూ ఆ ప్యాంట్ షర్ట్ లేనా అంటూ జీన్స్ వేసుకుని టీ-షర్ట్ వేసుకోండి అన్నాను. నా గొంతులోని గోము తెలిసిన ఏకై వ్యక్తి ఆయన, గొప్పగా ఫీల్ అయిపోయి అలాగే అంటూ అవి ధరించి తలపై ఉన్న నాలుగు వెంటుకల్ని వందసార్లు దువ్వుకుంటూ.......నాతో, ఆ తలకి క్లిప్ పెట్టుకోకు ఓనాలుగు అల్లికలు అల్లుకుని జడవేసుకో దారిలో మల్లెపూలు కొనిస్తానుగా అన్నారు. అమ్మో.....ఏంటి ఈ ప్రణయ ప్రకంపనం అనుకోలేదు ఎందుకంటే మావారి సరసం నాకు తెలుసు కదండి! అదీ కాకుండా మల్లెపూల సీజన్ ఇంకా కొనసాగుతుందిలే అని జడవేసుకుని చీరకుచ్చీళ్ళు సర్దుకుంటూ ఆయన ముందు నిలబడగానే "కట్టుకున్నా అదే చీర పెట్టుకున్నా అవేపూలు" అనే పాటని ఊహించుకుంటూ శోభన్ బాబు వాణీశ్రీని "పొగరుబోతు" సినిమాలో చూసిన లెవెల్ లో ఊహించుకుంటూ అటునుండి అలాగే ఏదైనా సినిమాకి కూడా వెళదామంటూ చెంపను గిల్లాబోతుంటే.....ఆలస్యం ఎందుకు పదండి అంటూ బయలుదేరాము. <br />నమస్తే సార్ అన్న అపార్ట్మెంట్ వాచ్ మెన్ తో....మల్లేష్ వాడెవడో మొన్న కార్ పై పాన్ ఉమ్మాడు, నిన్న పిల్లలు గీతలు గీసారు నువ్వు సరిగ్గా చూడ్డంలేదు అంటూ లిస్ట్ చదువుతుంటే.....ఇది సెకండ్ షో అయిపోయినా తీరేది కాదని తెలివిగా ఏవండి మార్కెట్లో మల్లెపూల మాలలు అయిపోతాయి పదండి అని మెల్లిగా కన్నుగీటి చేతిపై గిల్లాను. మంచి మూడ్ లో ఉన్న మావారు కార్ స్టీరింగ్ ని స్టైల్ గా తిప్పుతూ రోడ్డున పడ్డారు. నేను గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని హమ్మయ్య అనుకున్నాను.<br />మాటతప్పని మావారు మల్లె పూలకోసమని మార్కెట్లో దిగి మూరెడు మల్లెలతో పాటు బేకిరీలో నాకు ఇష్టమని చాకోబార్ ఐస్ క్రీంతో పాటు ఒక కుల్ఫీ కూడా తీసుకుని పూలమాల నాకిచ్చి ప్యాకెట్ దాచేసారు. ఓ అరగంట సిటీలో లాంగ్ డైవ్ చేసి నెక్లెస్ రోడ్ ఎక్కేసరికి అక్కడ ఎక్కడా ప్లేస్ లేదు ప్రశాంతతకి అని తెలిసి కార్ లోనే కూర్చుని కాసేపు కబుర్లాడుకుందాం అనుకున్నారో లేదో కానిస్టేబుల్ ఛలో సాబ్ అంటూ కార్ పై కొట్టాడు. అసలే అతి ఓపికమంతులైన మావారు వాడిని చూడక ముందే నేను నవ్వుతూ అలాగే వెళుతున్నాము అంటూ ఒక నవ్వు నవ్వాను. గేర్ మారుస్తున్న మావారి చేతిపై నేను చేయివేయగానే కూల్ అయిన మైండ్ ఆయనకి ప్యాకెట్ ని గుర్తుచేసింది.<br />
ఓయ్.......ప్యాకెట్ ఇస్తూ కార్ లోనే తినెయ్ కరిగిపోతుంది అన్నారు. నేను ప్రేమగా చూస్తూ ఇంకా మరచిపోలేదన్న మాటా నా సరదాలు ఇష్టాలు అంటూ చాకోబార్ ని విప్పి తినబోతుంటే కరిగి చాకోలేట్ అంతా చీరపై పడ్డం, పెద్ద గుంత వచ్చి కార్ ఎగరి గెంతడం ఒకేసారి జరిగింది. సారీ సారీ అంటూ చీరపై పడిన చాక్లెట్ తో చీరపాడైపోతుందనే కంగారులో వాటర్ బాటిల్ లోని నీళ్ళతో కడుగుతూ పరిసరాలని మరచిన ఈయన్ని పబ్లిక్ గా పెళ్ళాంతో కూడా సరసమాడకూడదన్న పవర్ పుల్ రూల్స్ తెలిసిన పోలీసు పొగరుగా మాట్లాడుతూ పెనాలిటీ వేసేసరికి...........<br />...........<br />...........<br />ఇంకేం చెప్పినా చప్పగా ఉంటుందని తెలిసిన తెలివైన పాఠకులు మీరు అందుకే.....అక్కడితో ఇద్దరం మూడ్ మారి మారు మాట్లాడకుండా ఇంటికొచ్చి "ఇంటిని మించిన స్వర్గం ఇలలో లేదని" ఇద్దరం వేరు వేరు ట్యూన్స్ లో పాడుకున్నాం :-) అని చెప్పను రాసి పోస్ట్ చేయనుగాక చేయను!</div>
సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-22785977046858664302013-01-17T02:18:00.001-08:002013-01-17T02:18:53.775-08:00నా ఎవర్ గ్రీన్ హీరో<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
వయసులో ఉన్నప్పుడు వెలగబెడితే విడ్డూరం కానీ వయసొచ్చాకైతే ఇలాగే ఉంటుంది......ఇదేంటి రాక రాక వస్తూ ఇలా అని తిట్టుకోకండి!<br />మొన్నామధ్య మేము ఢిల్లీ వెళ్ళినప్పుడు మావారు వెలగబెట్టిన రాచకార్యం చెబితే మీరేమంటారో మరి....<br />AP ఎక్స్ ప్రెస్ ఎక్కిన రెండుగంటలకి కాజీపేట్ రాగానే మళ్ళీ రైలు ఇంక ఆగదు అన్నట్లుగా ఆత్రంగా దిగి దమ్ముకొట్టి అక్కడ ప్లాట్ ఫాం పై ఉన్న దుమ్మురేపుకుంటూ సిగ్నల్ ఇచ్చాక బండి ఎక్కి ఆయాసం తీర్చుకుంటుంటే చెప్పాను....ఇలా ఎందుకండి ప్రతి స్టేషన్ లో దిగి దమ్ము కొట్టడం అని, మౌనంగా ఒక నవ్వు నవ్వి ఢిల్లీలోని జంతర్ మంతర్ చూడ్డం అవసరమా అంటూ అనవసరమైన టాపిక్ లేవనెత్తేసరికి మా అమ్మాయి అయోమయంగా వాళ్ళ నాన్నని చూస్తూ దమ్ముకొడితే ఇలా వింతగా ప్రవర్తిస్తారు కామోసును, నేను పెద్దగైయ్యాక కొట్టి చూడాలి అన్న ఎక్స్ ప్రెషన్ ఇస్తూ వద్దులే అమ్మా అంటూ ఐపోడ్ ఆన్ చేసింది (ఎంతైనా అది వాళ్ళ నాన్న కూతురుకదండి)!<br />మధ్యాహ్నం భోజనం చేసాక నేనిచ్చిన డోసో లేక ట్రైన్ ఆగని కారణమో కాసేపు కునుకు తీసి ఎవరో కొట్టి లేపినట్లే నాగపూర్ స్టేషన్ లో బండి ఆగడం తోటే చెంగున ప్లాట్ ఫాం పైకి గెంతుతూ తూలి పడబోతూ నిభాళించుకున్నారు. బాడీ సిక్స్ ప్యాక్ ఉంటే సరిపోతుందా స్టామీనా తగ్గాక అంటే వినరని తెలిసి కిమ్మనకుండా ఇష్ష్.......అనుకున్నా! ఇదేం పట్టించుకోని మావారు దేవానంద్ హెర్ స్టైల్ ఇంకా తన తలపై ఉన్నదన్న తలంపుతో బాల్డ్ హెడ్ ని సరిచేసుకుంటూ టీస్టాల్ దగ్గరకి ట్రాన్స్ లో వెళ్ళి ఓ నాలుగు సిగరెట్లు రెండు టీలు తాగి అక్కడున్న హల్దీరాం యాడ్ ఫోటోలని చూస్తూ కోడిని చూసి కోటాశ్రీనివాస్ లొట్టలు వేసినట్లుగా వేస్తూ ట్రైన్ కి సిగ్నల్ ఇచ్చిన విషయం మరచి చివరి బోగీ ప్లాట్ ఫాం వీడుతుంటే పరుగెట్టి పరుగెట్టీ పట్టుకోలేక పడబోతుంటే పాంట్రీ కార్ వాళ్ళు పైకి లాగి నీళ్ళిచ్చి నాలుగు చివాట్లు పెట్టి ఉంటారులెండి ( మేల్ ఇగో తో ఇవి చెప్పరు కదా:-) <br />అక్కడలా.....ఇక్కడ అరగంటైనా ఈయన రాకపోయేసరికి కంగారు ట్రైన్ ఎక్కారో లేదో అక్కడే ఉండిపోయారో అని, మొబైల్ రింగ్ అవుతుంది కాని రిప్లై లేదు. తోటిప్రయాణీకులొకరు చైన్ లాగమంటే ఇంకొకరు కంగారెందుకు ఎక్కుంటారని అంటున్నా కంగారు పడుతున్న మనసు నా కూతురి కళ్ళనిండా నీళ్ళని చూసేసరికి కలవరపడి చైన్ లాగబోతుంటే ......గుండెని జేబులోనుండి జారిపోకుండా పట్టుకున్నట్లుగా బేలముఖానికి కవరింగిచ్చుకుంటూ "సారీ రా పండూ" అంటే ఏమనగలను ఐస్ అయిపోయాను! <br />టైన్ లో ప్రొగతాగితే జరిమానా అనేది ఎవరికెంత వర్తించిందో తెలీదుకానీ పరుగెడుతూ ట్రైన్ ఎక్కబోతూ బ్లాక్ బెరీ సెల్ ని మాత్రం జారవిడుచుగోవలసి వచ్చింది. <br /></div>
సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-35559434558326188532012-11-01T13:14:00.000-07:002012-11-01T20:33:20.178-07:00మావారి మిర్రర్ మిస్టరీ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH54aqaFbEX03EQpcUHdBw7hwkVrlyiM5WE8HZ3gAqGneJRwQZtPp0ob7OJQtMNCKVwhCae5gwz0CRxet19m8htgKF8ztR7o6zwknLSStpj9Nv0cmS36T7E__X1PSYYDY3cStEtHTOFdA/s1600/untitled.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br /></a></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH54aqaFbEX03EQpcUHdBw7hwkVrlyiM5WE8HZ3gAqGneJRwQZtPp0ob7OJQtMNCKVwhCae5gwz0CRxet19m8htgKF8ztR7o6zwknLSStpj9Nv0cmS36T7E__X1PSYYDY3cStEtHTOFdA/s1600/untitled.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a>గత రెండు నెలలుగా ఏదైనా ఒక స్మృతి సవ్వడిని మీకు వినిపిద్దాం అనుకుంటే మావారు ఒక్కక్షణమైనా నన్ను ఖాళీగా ఉండనిస్తే కదండి రాయడానికి........<br />
ఆగండాగండి!!! ఇదేదో సెన్సార్ బోర్డ్ వాళ్ళకి అప్పగించవలసిన మాటర్ అని మాయమైపోకండి. అచ్చుతప్పు సరిచేసి చదువుకోండి ఆయనగారిని నేనే వదలడంలేదు, మళ్ళీ సెన్సార్ అనకండి.....:-) నేనే వారిపై నిఘా వేసి ఉంచాను అంటే కాస్త హాలీవుడ్ చిత్రంలా అర్థంకాక బాగుందన్నట్లుంది...ఇలా ఫిక్స్ అయిపోండి.<br />
<br />
ఇంతకీ విషయంలోకి వస్తే......ఇంతకు ముందు హీరో లాగున్నప్పుడు ఈసుమంతైనా స్నో కానీ పౌడరు కానీ ముఖానికి రాయని వారు ఈ మధ్య తెగ అద్దం ముందు నించుని ముఖాన్ని "ఎగ్సార్సిస్ట్" సినిమాలో దెయ్యం తల గుండ్రంగా తిప్పినట్లు తిప్పుకుని ఒకటే చూసేసుకుంటున్నారు....నేను వెళ్ళేసరికి ఏంటంటూ నన్ను ప్రశ్నిస్తుంటే, సదరు భార్యగా అనుమానించి నిఘావేయడం తప్పుకాదని మీరంతా నాకు వత్తాసు పలుకుతారని తెలిసి మిమ్మల్ని బ్లాగ్ లో కలవకుండా ఆయనపై ఇంటిదగ్గర నా రెండు కళ్ళని, ఆఫీసులో మరో నాకు తెలిసిన నాలుగు మగకళ్ళని (ఆడకళ్ళైతే మళ్ళీ రిస్క్ అని) ఆయన్ని వెంటాడవలసిందిగా కోరితే అనవసరంగా నన్ను చూసి ఆ నాలుగుకళ్ళు ఇంకో ఎనిమిది కళ్ళకి మసాలా అద్ది కధలల్లుకుని నవ్వుకునే ఆస్కారం ఇవ్వడానికి దోహదపడిందేకాని మావారి మిర్రర్ మిస్టరీ అంతుచిక్కలేదు.<br />
<br />
అంతుచిక్కని వాటి అంతుచిక్కించుకోనిదే నేను ఊరుకుంటానా.....నేనూరుకున్నా నా నిద్ర నన్ను లేపి లేపి చేస్ చేస్ అని తరిమి తరిమి కొడితే.....ఒక రోజు రాత్రి రెండు గంటలకి డ్రెసింగ్ రూం లో లైట్ వేసుంది. ఈయన చూస్తే పక్కనలేరు, ఇది పక్కాగా మావారు పరాయి పతివ్రతతో పలాయనం చిత్తగించే ప్లాన్ లో ఉన్నారని ఎలాగైనా ఫాలో అయ్యి పట్టుకోవాలని కర్టెన్ వెనుక నక్కి చూస్తున్నా పావుగంటైనా ఒక పలుకులేదు ఉలుకులేదు ఎవరో మూగదాన్నే వలవేసి పగడ్బందీగా పట్టారనుకుని వంగి చూస్తే ఏముంది మళ్ళీ ఆ "ఎగ్సార్సిస్ట్" దెయ్యం తలా తిప్పికుంటూ మూడు రకాల దువ్వెనలతో తలదువ్వేసుకుంటూ ముఖంలో వింత ఎక్స్ప్రెషన్స్ ఇస్తూ విచారంగా ఉంటే ఆగలేక వెళ్ళి ఏమైందండీ ఈవేళప్పుడు ఇలా అని అడిగి సుతారంగా నా చేతివేళ్ళని నుదుటిపై నుండి జుట్టులోకి పోనివ్వబోతుంటే......కెవ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్ కేక ఆపు వద్దు అంటూ!!! నేను భయపడి వెనక్కి పడబోతుంటే పాతికేళ్ళ వివాహబంధం ఆయన చేతులరూపంలో నన్ను ఒడిసిపట్టుకున్నాయి.<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH54aqaFbEX03EQpcUHdBw7hwkVrlyiM5WE8HZ3gAqGneJRwQZtPp0ob7OJQtMNCKVwhCae5gwz0CRxet19m8htgKF8ztR7o6zwknLSStpj9Nv0cmS36T7E__X1PSYYDY3cStEtHTOFdA/s1600/untitled.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="161" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH54aqaFbEX03EQpcUHdBw7hwkVrlyiM5WE8HZ3gAqGneJRwQZtPp0ob7OJQtMNCKVwhCae5gwz0CRxet19m8htgKF8ztR7o6zwknLSStpj9Nv0cmS36T7E__X1PSYYDY3cStEtHTOFdA/s200/untitled.JPG" width="200" /></a>నా ఆత్రుత ఆయనకి అలవాటేగనుక అడక్కుండానే వివరించారిలా......ఒసేయ్ నా మేలిమి బంగారం! నేను నల్ల బంగారాన్నని తెలిసి కూడా నీవు నా నిగనిగలాడే రింగుల జుట్టుని లవ్ ఆడావిని తెలుసు. ఈ పాతికేళ్ళలో నీవు నాజుట్టులో నీ వేళ్ళు సుతారం పోనిచ్చేలా ప్రేమగా చూసుకున్నానే కాని నువ్వు జుట్టు పట్టుకుని పీకే ఆస్కారం నీకివ్వలేదంటే నా ఉంగరాలజుట్టుపై నాకున్న మోజు....<br />
<br />
అటువంటిది ఇప్పుడు ముందు పావు వెనుక అర్థ భాగం పోయి ఈ మిగిలిన వ్రెంటుకలు కూడా గట్టిగా గాలి వీస్తే ఊడిపోతున్నాయి.......మేనమామ ఆస్తి నాకు సంక్రమించింది కాబట్టి ఇంకో ఏడాదిలో 101 వ్రెంటుకల వ్రతం అని నువ్వు ఒక పోస్ట్ రాసుకునేలా ఉంది నా ఈ జుట్టు పరిస్థితి. దీనికి పరిష్కారమంటూ రోజుకొక మెసేజ్ మొబైల్ లో బట్టతలా??? రండి రండంటూ.....దాని పర్యవసానమే ఇలా నీకు తెలీకుండా..... (మావారిపై నేను అనుమానపడ్డందుకు నన్ను నేను తెలుగు, తమిళ్, మళయాళం, హిందీ లో ఉన్నతిట్లన్నీ తిట్టుకుని) పైకి మీకు బట్టతల ఉంటే నాకు ఇంకా ఇష్టమండి ఎందుకంటే నా అభిమాన నటుడు అనుపంఖేర్ లా ఉంటారు మీరు అప్పుడు.....యు ఆర్ మై బ్లాకీ అనుపంఖేర్ అండి అని అంతులేని ఆత్మ విశ్వాసాన్ని అందించాను.<br />
ఆత్మ విశ్వాసాన్నైతే ఇచ్చాను కానీ.....అర్థరాత్రి అపరాత్రి లేచి క్రాపుని నీట్ గా దువ్వుకుని నిదురపోవడంలోని ఆంతర్యమేమిటో అంతుచిక్కలేదు???? </div>
సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-2869030399951773952012-08-28T12:15:00.001-07:002012-08-28T12:36:09.882-07:00కల నిజమాయె!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxNUZgaUiJYglkl52I02sUXUvX9FB4F1mBob7h62DM9LCUJ0h19bhTiHXMdosDQ9RPtLTZV1tb1IaEXklF98PfUuoy0DN97wfSHGwNVaZbKm7FOUGm9KVB6pfM6gdKRb8tnarbUW-_uWQ/s1600/untitled.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxNUZgaUiJYglkl52I02sUXUvX9FB4F1mBob7h62DM9LCUJ0h19bhTiHXMdosDQ9RPtLTZV1tb1IaEXklF98PfUuoy0DN97wfSHGwNVaZbKm7FOUGm9KVB6pfM6gdKRb8tnarbUW-_uWQ/s320/untitled.JPG" width="320" /></a></div>
<div style="color: #674ea7; text-align: left;">
మత్తెక్కిస్తున్న మైసూర్ సాండల్ సోప్ వాసనతో అందమైన అంజంతా శిల్పంలాంటి ఆమె పట్టులాంటి పొడవైనకురులు అలా మొహం మీద పడగానే సాంబ్రాణి గుభాళింపులు నాసికానికి తాకి లేచేలోపే కోయిలవంటి స్వరంతో....ఏవండీ! కాఫీ తీసుకోండని ఆమె అంటూంటే, చేతినిండా వేసుకున్న గాజులు మేమేం తక్కువా అంటూ గలగలమంటూ గిలిగింతలు పెడుతుంటే లేచి వేడి వేడి కాఫీ తాగుతూ.... ఆలుచిప్పల్లాంటి కళ్ళతో, నుదుటిపై ఎర్రనిసింధూరంతో, చిన్నిసన్నని పెదవులు పలికి కదిలితే కవ్విస్తాయేమో అని బిత్తర చూపులు చూస్తుంటే, లేతనిమ్మ పండురంగు షిఫాన్ చీర ఆమె తనువుతో పోటీ పడుతుంటే, తనివితీరలేదంటూ తనవైపు లాక్కునేలోపు,,,,,,!!!<br />
ఏవండీ! ఎనిమిదికావొస్తుంది లేచి బ్రష్ చేసుకుని పొయ్యి మీద పెట్టిన కాఫీని వేడిచేసుకుని తాగి తయారై వెళుతూ క్యారేజ్ తీసుకుని వెళ్ళడం మరచిపోకండి. అలాగే పనమ్మాయి వస్తే తనకి కూడా కాఫీ ఇవ్వండి, తలుపు వేసుకోండి అంటూ.....హడావిడిగా చెప్పేస్తూ సల్వార్ సూట్ వేసుకుని చున్నీ కోసం వెతుకుతున్న నన్ను, నా చిన్ని జడను, చేతికున్న వాచ్ & బ్రేస్ లెట్ ని, నుదుటి పైనున్న గుండుసూది మొనంత బొట్టును లేచి కళ్ళజోడు పెట్టుకుని కలలోని లేని అందాలని నాలో వెతుకుతుంటే నాకేం అనిపించదేమో కానీ మా శ్రీవారికి ఏమనిపించి ఉంటుందో మీరంతా ఊహించే ఉంటారనుకోండి. మళ్ళీ నేను చెప్పి మిమ్మల్ని బోర్ కొట్టించడం ఎందుకని ఇలా ఆపేస్తున్నా:-)</div>
<div style="text-align: left;">
<div style="color: #674ea7;">
హావ్ ఎ నైస్ డే !!! </div>
<br /></div>
</div>
సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-52138083206242916622012-07-28T16:25:00.002-07:002012-07-28T16:25:57.739-07:00ఫ్రాన్స్ పకోడా ఫ్రెండ్స్<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: #351c75;">మావారికి ఉన్న ఒక మంచి అలవాటు ఏ హోటల్ కి వెళ్ళినా ఒక ప్లేట్ ఇడ్లీ చెప్పడమైతే నాకున్న చెడ్డ అలవాటు నేను ఆర్డర్ చేసిన తరువాత ఎదుటివారి ప్లేట్ వంకచూసి అయ్యో అది ఆర్దర్ చేసివుంటే బాగుండేది కదా అని అనుకోవడం, ఇది టిఫిన్ ల వరకే పరిమితమైతే బాగుండేది కాని అలా జరిగితే స్మృతిపధంలో చేరదు కదండి. తొండ ముదిరి ఊసరవెల్లి అయినట్లు నా ఈ అలవాటు టిఫిన్ నుండి చైనీస్ రెస్టారెంట్ వరకు పాకి మావారికి ఒక పొగ ఫ్రెండ్ ని ,నాకు మావారిని వద్దని వారిస్తూ అలిగి చివాట్లు (నేను డామినేట్ చేస్తున్నానని చెప్పే తాపత్రయం అని మీకు తెలుసుననుకోండి) పెట్టే అవకాశాన్ని ప్రసాదించిందని చెప్పాలి.</span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">ఎలగెలగా???అని మీరు అడిగినా అడగకపోయినా చెప్పేస్తాను కదా....</span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">ఇంకతప్పదుకదా చదివేయండి!</span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">ఒకానొకనాడు ఒక చైనీస్ రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళి కూర్చున్న నాతో మావారు...ఇదిగో ఆర్డర్ ఇవ్వక ముందే అలా ఒకసారి నీ కళ్ళతో నాలుగువైపులా ఒక లుక్ వేసుకోమని తరువాత అయ్యో అది తింటే బాగుండేది ఇదికాకుండా అని నాతో బలవంతంగా నానాగడ్డి తినిపించమాకంటూ ఉచిత సలహా విసిరారు.....ఇదేదో బాగుందని అక్కడే కూర్చుని చూస్తే బాగుండేది కాని కాస్త అడ్వాన్స్ అయ్యి నేను అలవోకగా చూసీ చూడనట్లు ఓ నాలుగైదు టేబుల్స్ పై ఉన్న మెనుని కళ్ళతోనే భుజించి ఒక మూల టేబుల్ పై ఉన్న డిష్ నుండి చూపుని మరల్చుకోలేక.... ఏవండి అది కావాలంటూ నేను సైగ చేస్తే మావారు డిష్ ని చూడమంటే అది తింటున్న ఆవిడని చూడ్డంతో కధ అడ్డం తిరిగింది. </span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">అదెలా అంటారా! </span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">ఆ డిష్ పేరేంటో అడిగి ఆర్డర్ చేద్దామని వెయిటర్ ని పిలుస్తుంటే వినిపించుకుని ఇదిగో వస్తున్నా అని రాడు....మావారు ఆవిడవైపు ఆ డిష్ వైపు చూస్తూ యమ కంగారు పడిపోతుంటే ఎవరైతే చూడకూడదో వాళ్ళే చూసి చెప్పాల్సిన వాళ్ళకే చెప్పారు, ఇంకేముంది వాళ్ళాయన వచ్చి మా టేబుల్ దగ్గరకి సీరియస్ గా నాలుగు మాటలు మాట్లాడేసరికి మావారికి మాటర్ మళ్ళిందని అర్థమై చెప్పడానికి తడబడుతూ (తప్పేకదండీ అలా చూడ్డం) అయినా తప్పదని మొత్తం చెప్పేసారు.... </span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">ఇంతకీ ఆ డిష్ పేరు ఫ్రాన్స్ పకోడా చూడ్డాని లడ్డూల్లా ఉండేసరికి, అందులోనూ అది మొదటిసారి అలా చూడ్డం వల్లనో మాకిద్దరికీ తెలియక ఈయన పాపం వెయిటర్ ని పిలిచి వాడు రాక వేసారి ఆవిడ ప్లేట్లోనివి అన్నీ తినేస్తుంటే ఎలా చెప్పాలో అన్న కంగారులో ఆవిడనే చూస్తూ ఆవిడ అపార్ధం చేసుకుని వాళ్ళాయనతో మావారికి ఓ హాట్ డిష్ తినిపించిందన్నమాట....మావారికి నాపై కాస్త ప్రేమ పాళ్ళు ఎక్కువేమో నేను అడిగింది తినిపించాలన్న తపనలో ఇలా చేసారనే విషయం నాకర్ధమైనట్లు అందరికీ అర్థమౌతుందా చెప్పండి! </span><br style="color: #351c75;" /><span style="color: #351c75;">మేము తినడం ముగించుకుని బయటకి వచ్చాక నన్ను స్కూటర్ దగ్గర ఉండు ఇప్పుడే వస్తాను అని వెళ్ళిన ఈయనగారితో పాపం ఆయనగారు కూసింత వాళ్ళవిడపై అధిక ప్రేమని మావారిపై వేడిగానే విసిరారేమో తరువాత తీరిగ్గా బయట సిగరెట్టు మీద సిగరెట్టు కాలుస్తూ ఈయనకి సారీలు బోలెడన్ని చెపుతూ అలా కాలక్రమేణా వారిద్దరూ మాంచి పొగత్రాగే ఫ్రెండ్స్ గా (వాళ్ళ అపార్ట్ మెంట్స్ దగ్గరే మేము ఇల్లు కొన్నుక్కోవడం యాధృచికమే అయినా) ప్రఖ్యాతి చెందారు.</span><br /></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-73901374863638310702012-05-31T06:54:00.000-07:002012-06-18T14:13:17.183-07:00ఆయనగారి....జిహ్వరుచి!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
హాయ్....<br />
పద్మార్పితగారి బ్లాగ్ లో.... 24గంటల్లో క్షణమైనా....<br />
అని పోస్ట్ చదువుతుంటే నా స్మృతులు సవ్వడి చేస్తూ నన్ను మళ్ళీ బ్లాగ్ లో మిమ్మల్నందరినీ కలుసుకునేలా చేసాయి. <br />
అప్పట్లో నేను ప్రతిగడియా....నా చెంతన శ్రీవారు లేరంటూ తలచుకుని ఉంటే ఇలా చేయాలీ అలా అలగాలి, నన్ను వారు బుజ్జగించాలి అనుకునేదాన్ని. తీరా ఆయనగారు ఎదుటపడితే ఆగకుండా మాట్లాడేదాన్ని.....పాపం మావారికి నోట్లో నాలుక కాస్త చిన్నదేకాని కర్ణభేరి మాత్రం మహాగట్టిదిలెండి :-) అందుకే అలా తట్టుకున్నారు నా మాటల్ని అని మీరు అనుకుంటే నేను బాధ్యురాలిని కానండోయ్!!! <br />
మాంచి ఎండాకాలంలో నేను విజయవాడ వెళ్ళాను. రాత్రి భోంచేసాక ఇంట్లో కరెంటులేదని ఢాభాపైన పరుపేసి పక్కేసి వెన్నెల్లో కబుర్లాడుకుందాం రండి అంటే మావారు శోభన్ బాబు లెవల్లో ఫీలైపోయి ఓ! కమాన్ లెట్స్ హావ్ ప్లెసంట్ నైట్ అంటూ పక్కపై కూలబడి....చెప్పరా ఏంటి విశేషాలు అని అడిగారు. <br />
అడిగారుకదా అని వెంటనే ఏకరువుపెడతానా చెప్పండి! అసలే నాకు కాస్త తెలివిపాళ్ళు ఎక్కువ కదా.....అందుకే అందుకోండి మీకోసం మీకిష్టమైన చికెన్65 అంటూ హాట్ డిష్ వారిముందు పెట్టి నిమ్మకాయ పిండి తినండి (రాత్రి భోజనం తరువాత ఈ సైడ్ డిష్ ఏంటని ఆశ్చయపోకండి అదో రొమాంటిక్ టచ్....దీని గురించి తరవాత చెపుతానులెండి) అనగానే ఆయనగారు వావ్! అంటూ మొదటి ముక్క నోట్లో పెట్టుగోబోతూ పక్కడాబా నుండి మా డాబా వైపు నడచివస్తున్న పిన్నిగారిని చూసి అనుకుని పప్పులో కాలువేయకండి.....పడతిని చూసి ఇప్పుడేం వద్దు కాని ఇక్కడ చాలా చలిగా ఉంది పదా ఇంట్లోకి వెళదాం అన్నారు....చికెన్65 కోడిపెట్టగా మారి కొక్కొరో కో అన్న ఫీలింగ్ .....ఎండాకాలం విజయవాడలో చలా????<br />
ఏదైతేనేం అలా వెన్నెల్లో మా రొమాంటిక్ నైట్ ముగిసి క్రిందకి పక్కా పరుపు అన్ని సర్దుకుని వచ్చేసరికి కరెంట్ వచ్చింది, హాట్ డిష్ లో చికెన్65 చల్లారింది.<br />
ఇంతలా మావారి మూడ్ ని మార్చిన ఆ విషయం కనుక్కోకపోతే కాస్తకూడా క్యూరియాసిటీ లేనిదాన్నని మీరంతా ఆడిపోసుకుంటారని తెలిసి.....చెప్పండి! ఏవైంది మీకు??? అంటూ నుదుటిపై చేయి వేసి నిమురుతూ.....అడిగాను అని చెపితే మీరు ఎలాగో నమ్మరు కదా అందుకే మీ నమ్మకాన్ని వమ్ముచేయకూడదు అని అనుకునేలోపే ఆయనగారు...<br />
ఒకరోజు చలికాలం....అఫీసు నుండి ఇంటికి వస్తుంటే మన పక్కింటి నుండి మాంచి చికెన్ ఫ్రై ఘుమ ఘుమలు నాలో జిహ్వ ఛాపల్యాన్నీ, దానితో పాటు రెండు పెగ్గులు కూడా కొట్టాలన్న కోరికని లేపిందని అందుకే ఒక అరకేజీ చికెన్ ఆవిడని ఫ్రై ( మావారికి వంటరాదనే విషయం మీకు ఆయనగారి మషాలా టీ వలన తెలిసే ఉంటుంది) చేసీయమని చెప్పడానికి నీకు అసలు వంటరాదని నీవు ఉన్నా వేస్టని తనలా చేయలేవని చెప్పి చికెన్ చేయించుకుని తిన్నాను. ఇప్పుడు ఆవిడ నీవు చేసిన ఈ చికెన్65 రుచి చూస్తే నేను అబధ్ధాలకోరుని అనుకుంటుందని అందుకే అలా నన్ను తనతో మాట్లాడనీయకుండా క్రిందకి తీసుకుని వచ్చేసాను అని చెప్పారు, తరువాత ఓ నాలుగైదుసార్లు వండించుకున్న విషయం కూడా దాచారు.<br />
(ఏవండోయ్.......నాకు ఈ విషయమై మీలాగే చాలా డౌట్స్ ఉన్నాయి, కానీ కాపురంలో కొన్నింటిలో క్లారిటీకోసం వెతకడంకన్నా కలసి కిలకిలా నవ్వడం మిన్న:) :) :)...అని వదిలేసాను. </div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-55104540990003338822011-07-03T12:56:00.000-07:002011-07-03T13:09:52.445-07:00గుర్ ర్ ర్ ర్ ....స్మృతులు ఏమీ రాయడంలేదు ఎందుకు సృజనా???? అని మీరు అడక పోయినా మా శ్రీవారు మాత్రం నన్ను అమ్మడూ... అమ్మడూ..... నీ ఆరాటం ఏమైనది? నీలోని రచనావేశం చల్లబడినదంటూ ఆటపట్టిస్తున్నారుకదా ఎడాపెడా రాసేద్దామని ధృడసంకల్పంతో కంప్యూటర్ ముందు కూర్చుని థింకింగ్.....థింకింగ్!!!!!!! బట్ నాట్ గెట్టింగ్ థాట్స్:-) :-) టీవీ చూస్తూనే మావారు హాయిగా గురక పెడుతూ స్లీపింగ్. గుర్ ర్ ర్ ర్ .......<br />గుర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్<br />గుర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్ ర్<br />ఒరేయ్ వెధవ.... నీకు బుర్రలేదురా! ఎన్నిసార్లు చెప్పినా ఒక్కపనీ సరిగ్గా చేయవు నిన్ను.....నిన్ను....ఐ విల్ కిల్ యూ............కిల్ యూ.........యూ<br />హా హా హా (వికటహాసం).<br />ఇదీ మావారు గురక పెడుతూ మధ్యలో కలవరిస్తున్న డైలాగ్స్,...<br />(టీవీలో హారర్ సినిమాలను చూస్తూ నిద్రపోతూ ఆఫీసు విషయాల గురించి ఆలోచించడం వలన వచ్చిన ఎఫెక్ట్స్)<br />ప్చ్ ప్చ్ పాపం అనుకోకండి....<br />ఇవి నాకు అలవాటే టికట్టు లేకుండా హాయిగా థియేటర్ లో అర్థం కాని ఇంగ్లీష్ సినిమాలని మావారి కలవరింతల నైపుణ్యంతో రీమిక్స్ కావించబడి స్పెషల్ గురకల సౌండ్ ఎఫెక్ట్స్ తో ఎంజాయ్ చేస్తుంటాను.<br />అప్పుడప్పుడూ బాగున్న ఈ కలవరింతలుకూడా మా పెళ్ళైన కొత్తలో కలంకం సృష్టించాయండోయ్!!!!!!!<br />ఏమా కలంకం?<br />ఏమా కథా????<br />అని మీరు అడకపోయినా నేను మీకు సీరియల్ రూపంలో ఇంకోసారి తెలుపుకుంటానుగా......<br />ప్రస్తుతానికి సెలవు:-) :-)సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-47147538305612625032010-09-14T13:57:00.000-07:002010-09-14T14:05:53.273-07:00"మసాలా టీ"<div>"టీ" త్రాగుతున్న శ్రీవారు కబుర్ల మధ్యలో నా బ్లాగ్ పై అభిమానం పెల్లుబికి ఏంటి ఈ మధ్య ఏమీ రాయడంలేదు అన్నదానికి సమాధానంగా.... ఏమీలేదు ఏదో బ్రహ్మచారులు భార్యభాధితులు అవుతున్న తరుణంలో మన స్మృతులతో వాళ్ళని ఇంకొంచెం కంగారు పెట్టడం ఎందుకని చెప్పేలోపే.... తమరి ఆలోచనలు ఆవకాయతో అటకెక్కాయా అన్నారు....ఇంక నేను ఊరకుంటానా చెప్పండి?? ఆయనగారు తనంతట తనే వారి ప్రతాపాల గురించి చెప్పమన్నాక, అదేలెండి వ్రాయమన్నాక)చదివేసుకోండి:):):)</div><div><br /></div><div>వరంగల్ లో కలసి పనిచేసిన అభిమానమో లేక హైదరాబాదులో వాళ్ళకి ఉన్న పనుల ప్రభావమో ఒక ఆదివారము నా ఐదుగురి కొలీగ్స్ ని మాఇంటికి వచ్చేలా చేసింది.వాళ్ళతో మాట్లాడుతున్న నాపై మావారికి ప్రేమ పొంగిందో లేక వచ్చివారి దగ్గర మాంచి పేరు కొట్టేయాలి అన్న ఆలోచనే వచ్చిందో.....పాలు వేడిచేయమంటే పెరుగు పొయ్యిమీదపెట్టే ప్రబుద్దులు "మసాలా టీ" చేసి వాటితో పాటు బిస్కెట్స్ ని కూడా సర్వ్ చేసారు.ఆయన ట్రే తీసుకుని హాల్లోకి వస్తుంటే ప్రెజంటేషన్ ఈస్ మోర్ ఇంపోర్టెంట్ దాన్ ప్రిపరేషన్ (presentation is more important than preparation) అని అప్పుడెప్పుడో సంజీవ్ కపూర్ ప్రఖ్యాత చెఫ్ చెప్పిన మాటలు నా మెదడులో, ఆయనగారి పాకశాస్త్ర ప్రావీణ్యము తెలిసిన నా ప్రేగులు కడుపులో సుడులు తిరిగాయి. నేను సరిపెట్టుకుని వాళ్ళకి సర్దిచెప్పేలోపే ఈయనగారు వాళ్ళతో మాట్లాడడం అందరికి ఒక్కోప్లేటు అందించడం జరిగిపోయింది. బిస్కెట్స్ తింటూ మావారితో మాట్లాడుతూ నా అదృష్టానికి మనసులో కుళ్ళుకుంటూ ఒకరు, ఇంటికి వెళ్ళి ఇది చెప్పి వాళ్ళాయనకి ఇంకా మంచిపేరు ఎలా తెప్పించాలో అని ఇంకొకరు, నా అదృష్టాన్ని పొగుడుతూ మరొకరు, టీ వైపు చూస్తూ మరో ఇద్దరు తినడం కానిచ్చారు.</div><div><br /></div><div>బిస్కెట్స్ తిన్నాక టీ అలవాటులేదని ఒకరు వద్దంటే, టీ వాసనతో దాని రుచిని పసికట్టిన ఆవిడ సుతారంగా కాదంది. మరొకావిడ మాటల్లో పడి టీ మాటే మరచింది. వీరి ముగ్గురి అదృష్టానికి కుళ్ళుకోవడం నావంతైతే మావారి "మసాలా టీ" ని నషాలానికి ఎక్కించుకున్నవారు ఇరువురు. దాని ప్రభావంతో ఒకరు ఇప్పటికీ టీ ని ముట్టరు. మరొకరు మావారిని తలచుకున్నప్పుడు మసాలాని మరువరు.</div><div><b>హైదరాబాద్ ఇరానీ టీ ఎలా చేయాలో తెలియదు, మసాల టీ తెలుసుకుని చేయవలసినంత గొప్పదేం కాదు అనుకున్న మావారు టీ పొడిని, పాలని, పంచదారని కలిపి మరిగించి అందులో మసాలాపొడిని స్పెషల్ టేస్ట్ కోసం అల్లంవెల్లుల్లి పేస్ట్ ని కొంచెం వేసారండి అది విషయం.......</b>. </div><div><br /></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-252701618899902002010-05-08T14:01:00.000-07:002010-05-08T14:10:26.642-07:00"ఆహా ఆవకాయ"<div>అమ్మ అయినా అత్త అయినా ఈసారి ఆవకాయ నేనే పట్టి పంచి అందరి దగ్గరా మంచి మార్కులు కొట్టెయ్యాలి అన్న ఆలోచన వచ్చిందే తడువు "ఊరగాయలు-పచ్చళ్ళు" మీద రాసిన గ్రంధాలని అన్నీ తిరగవేసి ఆఖరికి "కాంతామణి వంటలు" అనే పుస్తకంలోని చేయువిధానము ఆవిడ వ్రాసిన ఉపోద్ఘాతము నాకు యమగా నచ్చి అలాచేయాలి అని ఫిక్స్ అయిపోయాను.</div><div><br /></div><div>ఈయనగారికి చెపితే నీకు ఎందుకు ఆ శ్రమ హాయిగా అమ్మో, అత్తయ్యో పట్టిన పచ్చడిని ఆరగించి ఆనందించక అని నాకు ఒక ఫ్రీ సలహాని పడేసారు. అలాచెప్పిన వెంటనే వింటే ఇలా నా స్మృతి పధంలో "ఆహా ఆవకాయ" చేరేదా చెప్పండి!</div><div><br /></div><div>ఊరగాయలకి, ఊరమిరపకాయలకి సెలవు ఇవ్వరు అని తెలిసి మా బాస్ మెచ్చి సెలవు ఇచ్చే విధంగా నాలుగు అబద్దాలాడి సెలవు తీసుకుని అటునుండి అటే బజారుకి వెళ్ళి కారంపొడితో పాటు కావలసిన సరుకులన్నీ తీసుకుని ఇంటికి వచ్చి కాంతామణిగారి వంటల పుస్తకాన్ని మరొక్కసారి చదివి ఒక్కపదం కూడా వదిలివేయకుండా ఆవిడ చెప్పినట్లు అన్నీ సమపాళ్ళలో వేసి పప్పునూనె వేసి చేతితో కలిపి జాడీలోకి ఎత్తుదాం అనుకుని అమ్మ ఎప్పుడో అన్న మాటలు గుర్తుకు వచ్చి వద్దులే అని గరిటతో కలిపి జాడీలోకి ఎత్తి మూడవరోజు(అపార్ధం చేసుకోకండి) కోసం ఎదురుచూసా పచ్చడిని కలిపి అందరికి పంచాలని. ఆరోజు రానే వచ్చింది ఉదయాన్నే తలంటుకుని భగవంతునికి నమస్కరించి ఊరగాయ జాడీని తీసి గరిటతో కలిపితే చక్కని ఎరుపురంగుతో పైన పప్పునూనె తేలుతూ చూడముచ్చటగా వుంది. ఊరగాయజాడీని లాంగ్ షాట్ లో క్లోజప్ లో చూసుకుని మరీ మురిసిపోయాను. ఎందుకు అంత మురిసిపోవడం అంటారా.... మా అమ్మమ్మ చెప్పేది ఊరగాయని కలిపేటప్పుడు తేలిన రంగునిబట్టి దాని రుచి చెప్పవచ్చని, అలా చూస్తే ఇంక నా ఆవకాయ రుచికి తిరుగులేదని తేలిపోయింది కదండి! అదన్నమాట.</div><div>ఆదివారం ఆరు హార్లిక్స్ సీసాలను తీసుకుని కడిగి తుడిచి ఆవకాయని అందులోకి తీసి....అమ్మకి, అత్తయ్యకి, పిన్నికి, చెల్లికి, మా ఇద్దరు మరుదులకి ఇచ్చి వారి నుండి కమెంట్స్ కోసం కాటికాడ నక్కలా(ఉపమానం బాగాలేదు కాని ప్రాస కుదిరిందని) ఎదురుచూసాను.</div><div><br /></div><div>సాయంత్రం ఆరుగంటలకి అమ్మ ఫోన్...అమ్మాయ్ నీకు పుట్టింటి మీద మమకారం కాస్త ఎక్కువేమోనే ఆవకాయ రంగు అదిరింది కానీ అస్సలు కారమేలేదు అంటూ....</div><div>ఏడు గంటలకి అత్తయ్యగారు....ఆవకాయలో కారం వేయడానికి బదులు హోలీ రంగు ఏమైనా కలిపావా అంటూ....</div><div>పిన్ని...పిచ్చిదానా ఎక్కడో ఏదో పొరపాటు చూసుకోమంటూ....</div><div>చెల్లి...నీకు ఈ ప్రయోగాలు ఎందుకే అంటూ....</div><div>మరుదులు...మేమింకా రుచి చూడలేదంటూ....</div><div><br /></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#FF0000;">ఆలోచిస్తే***ఆవకాయలో అన్నీ కరెక్టుగానే వేసాను బజారులో కొన్న కల్తీకారంతో పాటు....అది కారం కాదు రంపంపొడిలో రంగు కలిపారని అందుకే దానికి రంగు తప్ప రుచిలేదని. ఆ షాపువాడి దగ్గర డబ్బులు వసూలు చేసాననుకోండి అది వేరేసంగతి. అలా ముగిసింది నా ఆవకాయ పట్టాలన్న ఆలోచన. అప్పటి నుండి ఇప్పటి వరకు మరలా ప్రయత్నించలేదు ఏ ప్రయోగం పచ్చళ్ళపై చేయలేదు.అడుకున్నే వాడికి అరవై కూరల్లాగా....అమ్మ, అత్తయ్య అభిమానంతో ఇచ్చే ఆవకాయతో అటు ఆరు, ఇటు ఆరు నెలలు గడిచి పోతున్నాయండి.</span> </div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-1122045481321390272010-03-10T12:18:00.000-08:002010-03-10T12:34:39.326-08:00అలవాట్లో పొరపాటు<div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">వరంగల్ లో మూడుగదుల పోర్షన్ ని అద్దెకు తీసుకున్న కొత్తలో ఏదో నాలుగురోజులు నా చేతివంట తిని నాకు చేదోడు వాదోడుగా ఉండి ఉద్దరిద్దాము అనుకున్న మావారి అలనాటి ఉద్దంతమండి ఇది.....</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">ఆ రోజు ఉదయాన్నే లేచి హడావిడిగా తయారై వంటచేసుకుని బాక్స్ లో సర్దుకుని ఇంటి ఓనరు వాళ్ళు మేడారం జాతరకు వెళ్ళారు కదా అన్న అతి జాగ్రత్తలో ఇంటికి ముందు వెనుక కూడా తాళం వేసుకుని వాటిని జాగ్రత్తగా హ్యాండ్ బ్యాగ్ లో వేసుకుని ఈయనగారు ముసుగుతన్ని ఇంట్లో పడుకున్న విషయాన్ని అలవాటులో పొరపాటుగా మరచి ఆఫీసుకి వుడాయించాను. అలవాటులో పొరపాటు అంటే అపార్థం చేసుకోకండి....</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">అదే ఈయనగారిని శని, ఆదివారం సెలవురోజుల్లో మాత్రమే చూసే అదృష్టమున్న నా కనులకి మెదడు గురు, శుక్రవారాలు ఈయనగారు వున్న విషయాన్ని చేరవేయడం మరచింది అన్నమాట!</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">పదింటికి నిద్రలేచిన శ్రీవారు కాఫీ....కాఫీ అని అరచిన అరుపులకి వంటింట్లో బోర్లించిన ఖాళీగ్లాసులు వెక్కిరించాయి.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">ఆ వెక్కిరింపులతో వాస్తవంలోకి వచ్చిన ఈయనగారు కాలకృత్యాలైనా తీర్చుకుందామని వెనుకవైపుకు వెళ్ళి బోల్ట్ తీయ ప్రయత్నిస్తే ఏముంది నా అతిజాగ్రత్త ఆయనని జాగృతి చేసింది. పక్కింటివాళ్ళని పిలుద్దామంటే వాళ్ళు జాతరకి వెళ్ళారు. నాకు కబురు చేద్దామంటే అప్పట్లో సెల్ ఫోన్లు లేవు, అద్దె ఇంట్లో లాండ్ లైన్ పెట్టించుకునే స్టేజ్ మాది కాదు. ఇరుగు పొరుగు వారిని పిలవడానికి ఈయనగారికి కొత్త....ఏంచేయాలో తెలియక అటుఇటు తలుపుని నాలుగు సార్లు బాది, ఆ పోర్షన్ కి ఉన్న రెండు కిటీకీల్లోంచి ఆరుసార్లు ఎవరైనా కనిపిస్తారేమో అని చూసి, అరచినా ఆలకించేవారు లేరని తెలిసి మంచంపై పొర్లుతూ రెండు గంటలు గడిపిన ఈయనని చూసిన కాలకృత్యాలకి ఈర్ష్య కలిగిందో ఏమో మేమున్నామంటూ ఒకటే గొడవ....దీనికి తోడు పొగత్రాగుట నేరము అనే ప్రక్రియలో భాగంగా ఖాళీ సిగరెట్టు ప్యాకెట్టు ఈయనగారిని చూసి నా వంతుగా నవ్వింది.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">ఇంక ఇక్కడ నేను ఆఫీస్ లో డబ్బుల అవకతవకల లెక్కలతో లంచ్ మూడు గంటలకి చేస్తూ కూడా ఎక్కడ లెక్కల్లో పొరపాటు జరిగిందో కదా అని ఆలోచిస్తూ.....నాలుగున్నరకి టీ త్రాగుతూ మావారికి ప్రీతిపాత్రమైన వాటిలో టీ కూడా ఒకటి కాబట్టి అది నాకు మావారు ఇంటివద్ద ఉన్నవిషయాన్ని గుర్తుచేసి ఋణం తీర్చుకుంది!</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;">వెంటనే చేసిన పొరపాటు తెలుసుకుని ఆటోలో ఇంటికి వెళ్ళి తాళం తీసిన ఈయనగారి తిట్లకి రెడీగా వినడానికి వేచివున్న నా చెవులకి ఒక్క మాటకూడా వినిపించలేదు, నేను క్షమించమని అడిగేలోపే ఈయనగారు ఒక్క ఉదుటన నా చేతిలోని తాళాలగుత్తిని లాక్కుని వెనుక వైపుకి పరిగెత్తారు.తరువాత విషయం ఏం జరిగి ఉంటుందో మీ అందరికీ నేను రాయకపోయినా అర్థమై ఉంటుందని నాకు తెలుసులెండి.</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#333300;"> </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#666666;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> </span></span></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-55608717945650275542010-01-21T09:54:00.000-08:002010-01-21T10:43:11.813-08:00మై డార్లింగ్ డ్రాకులా!<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">ఓసారి నాలుగురోజులు సెలవు తీసుకుని మావారి ఊరెళ్ళానండి....అదేంటని ఆశ్చర్యపోరని నాకు తెలుసులెండి, ఎందుకంటే నేనిక్కడ(వరంగల్) ఆయనక్కడ(విజయవాడ) అని మీకు తెలుసుననే విషయం నాకు తెలుసుగా....</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> ఇంక అసలు విషయానికి వస్తే....ఆరోజు శనివారం రాత్రి మేమిద్దరం సెకండ్ షో సినిమాకి వెళ్ళాం, మర్నాడు కాస్త ఆలస్యంగా లేచినా పర్వాలేదు అనుకుని హోటల్ లో టిఫిన్ చేసి థియేటర్ వద్దకు చేరుకునే సరికి ఏ తెలుగు సినిమాకి టిక్కెట్లు దొరకలేదు... ఎలా దొరుకుతాయి చెప్పండి అప్పటికి సమయం పది కావొస్తుంది. అయ్యో! నీకు సినిమా చూపించ లేకపోయానే అని బాధపడుతూ వాళ్ళ రూమేట్స్ తో చూసిన సినిమాల గురించి వివరిస్తుంటే తెలిసిందేవిటంటే ప్రక్కన థియేటర్లో "డ్రాకులా" సినిమా ఆడుతుందని అది ఆయనకి చూడాలనివుందని.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> సరేలే సినిమాకి భాషావిభేధాలేల అనుకుని ఆ సినిమా హాల్లోకి చేరుకునే సరికి మాలాంటి భాధితులతో హాలు అక్కడక్కడా <span class="Apple-style-span" style=" ;font-size:15px;">నిండివుంది</span>. అప్పట్లో నాలాంటి ఆంగ్లభాష అర్థంకాని వారికోసం చిత్రం చూపించడానికి ముందు తెలుగులో చిత్రకధని క్లుప్తంగా చెప్పేవారు. ఆలస్యంగా అడుగిడడం వలన గుండెధైర్యం లేనివారు జాగ్రత్త అన్న ఆఖరి పలుకులు తప్ప మిగిలిన కధని వినలేకపోయాను. ఆ ఏముందిలే మనకున్న సినీ పరిజ్ఞానంతో ఆపాటి కధని అర్థం చేసుకోలేమా అనుకుని శ్రద్ధగా ప్రతి డ్రాకులా డైలాగులు వినసాగాను.తెరపై డ్రాకులా హీరోయిన్ని కొరకడం ఆవిడకి రెండు కోరలు రావడం దాన్ని క్లోజప్ లో చూపిస్తూ ఇంటర్వెల్ వేసిందే తడువు అందరూ లేచి బయటికి వెళ్ళడం ఒకదాని వెంట ఒకటి జరిగిపోయాయి.ఈయనగారు నాకు కూల్ డ్రింక్ తీసురావడానికి బయటికి వెళ్ళి(అది కాదు అనేవిషయం మీకు తెలిసినా అలా అనుకోవడం నా తృప్తి)ఎప్పుడు తిరిగి వచ్చి నా ప్రక్కన కుర్చున్నారో తెలియదు కాని ఆంగ్లభాషే సరిగ్గా అర్థం కాని నేను ఆంగ్లడ్రాకులాలని అర్థం చేసుకోవడంలో లీనమైపోయాను.అప్పుడప్పుడూ ఉలిక్కిపడి చెవులు మూసుకుని అరిచాను అనేవిషయం నాకు తరువాత తెలిసిందిలెండి.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> మొత్తానికి చిత్రం చివరిలో రాత్రి అయితే అందరూ డ్రాకులాలుగా మారిపోతారు అనిమాత్రం నా తెలివైన బుర్రకి అర్థమైంది తెరపై చిత్రం అర్థరాత్రి అంతమైంది.పదండి అని ప్రక్కన వున్న ఈయనగారి చేయి పట్టుకుని(ధైర్యం కోసం) లేచిన నాకు ఎదురుగా సారీ రా.. పద వెళదాం అంటూ మావారి ప్రతిరూపం ఆయన వెనుక చేతికికట్టుతో ఎవరిదో తెలిసిన ముఖం. డ్రాకులాలపై పూర్తిగా ప్రేమలో మునిగిన నన్ను వాళ్ళ సామ్రాజ్యంలో కలుపుకోవడానికి ఈయన రూపంలో వచ్చారేమోనని చెప్పడానికి అటుతిరిన నేను అప్రయత్నంగా మీరా అని నోరువెళ్ళపెట్టి చేతులు విధిలించి కుర్చీలో చతికిల పడ్డాను.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"> విషయం ఏమిటంటే ఇంటర్వెల్ లో బయటికి వెళ్ళి నాలుగు దమ్ములు కొట్టి టాయిలెట్లోకి వెళ్ళిన ఈయనకి అక్కడ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ చేయి టాయిలెట్ తలుపు మద్యలో పడి దెబ్బతగిలిందని తెలిసి అతన్ని తీసుకుని దగ్గర్లోని హాస్పిటల్లో కట్టు కట్టించి తీసుకుని వచ్చారు. హాస్పిటల్ కి తీసుకుని వెళుతూ థియేటర్లో మా మావయ్య కనిపిస్తే నేను లోపల ఉన్నానని కంగారు పడతానని నాకు ఈవిషయం చెప్పొదని గంటలో వస్తానని చెప్పి వెళ్ళారు. నేను సినిమా చూస్తూ నా ప్రక్కన కూర్చుని నన్ను పలకరించి కూల్ ఢ్రింక్ అందించిన మావయ్యని గమనించలేదు. మావయ్య కూడా సరేలే సినిమా అయ్యాక మాట్లాడవచ్చని సినిమా చుస్తూ మధ్య మధ్యలో నా విన్యాసాలని కూడా తిలకించారన్నమాట.మొన్న పండకి మావయ్య వాళ్ళు ఇంటికి వచ్చినప్పుడు ఈ విషయం గురించి చెప్పుకుని నవ్వుకున్నది మీతో ఇలా పంచుకుంటున్నానండి. </span><br /></span></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-20195204325488172492010-01-13T08:19:00.000-08:002010-01-13T09:43:49.193-08:00బాత్ రూం లో భోగి...<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> అవి సంక్రాంతి సంబరాల రోజులు....నేను చెల్లెలు కలసి ముగ్గులు వేస్తూ వాటికి రంగులు నింపి అలా కాలనీలో ముగ్గులు చూస్తూ స్నేహితులతో కబుర్లలో నిమగ్నమై ఉండగా అల్లుడుగారు అత్తగారింటికి అడుగిడినారు....ఎవరా అని ఆశ్చర్యపోతున్నారా! అదేనండి మావారే, మొదటి సంవత్సరం క్యాంటీన్ కాఫీతో కడుపు ఖలాస్ అయింది కదా ఈసారైనా అల్లుడిగారికి ఆతిథ్యంతో అదరగొట్టేయాలనుకున్న అత్తగారి ఆహ్వానాన్ని ఆనందంగా అంగీకరించి భోగి నాడు అరుదెంచిన మా శ్రీవారి అహ్లాదకరమైన అనుభవమన్నమాట.....</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> అడుగిడిన అల్లుడిగారు అత్తగారి పలకరింపుల అనంతరం స్నానానికి వెళుతూ, నేను కనపడలేదన్న కలవరమో, ముంగిట నేను వేసిన ముగ్గులని చూసిన పరవశమో లేక ఎవరిని అడగాలి అన్న మొహమాటమో కాని అక్కడ తాడుపై వేసిఉన్న టవల్ ని కట్టుకుని బాత్రూంలోకి దూరిన గంటకి కూడా బయటికి రాలేదు.......ఇక్కడ బయట అమ్మ ఇంతసేపు అల్లుడుగారు లోపల ఏం చేస్తున్నారో అనుకుంటూ ఇంకా ఇంటికి రాకుండా ఏం పెత్తనాలు వెలగబెడుతున్నారో వీళ్ళు అని మనసులో మమ్మల్ని తిట్టుకుంటున్న అరగంటకి అరుదెంచిన మాకు అమ్మ చెప్పిన విషయానికి ఆత్రుతగా పెరట్లోకి వెళ్ళి తలుపు కొట్టిన నాకు టవల్ కాస్త నా మొహాన్న పడేయమన్న ఈయనగారి విసుగుతో కూడిన స్వరం విని టవల్ అందించాక నాకు అసలు విషయం కొంచం అర్థమైంది మిగిలినది మావారు వినిపించారు.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> అత్తారింటికి వస్తున్న ఆనందంలో కాదులెండి నన్ను చూడాలన్న ఆత్రుతలో అదీ కాదు మరదళ్ళతో ముచ్చటించాలన్న మురిపంలో తాళాలని, పర్స్ ని ఓ జేబుదొంగకి సమర్పించి తాళం వేసిన సూట్ కేస్ తో వచ్చారు. ఇక్కడ నేను కనపడపోయేసరికి మొహమాటానికి పోయి పెరట్లో తాడుపై వున్న టవల్ ని తీసుకుని బాత్రూంలోకి దూరి టవల్ విప్పి తలుపుపైన వేసారు లోపల ఈయన ఉన్నవిషయం తెలియని పనిమనిషి అది ఉతకవలసిన టవల్ అని తీసుకుని వెళ్ళి నానపెట్టేసింది. స్నానం చేసి బయటికి రావాలంటే టవల్ లేదు, అప్పటికీ రెండుసార్లు ఈయనగారు అరచినది అత్తగారికి పని హడావిడిలో వినపడలేదు, అమ్మ అల్లుడిగారిని అడిగితే బాగుండదని అడగలేదు.....దాని పర్యవసానం మావారు బాత్ రూం లో గంటన్నర ఒంటికాలిపైన జపం అన్నమాట....</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"> తరువాత........ ఏముంటుందండి సూట్ కేస్ తాళాలని బ్రద్దలకొట్టి డ్రెస్ వేసుకునే వరకు టవల్ కట్టుకుని టాలీవుడ్ సల్మాన్ ఖాన్ లెవల్ లో మరదళ్ళకి ఫోజ్ ఇచ్చారన్నమాట.</span><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">... </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="color:#006600;"> </span></div><div> </div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-67178789073240082762009-12-18T12:51:00.000-08:002009-12-18T13:14:18.037-08:00కాల్చండి కాని ఆలోచించండి!<div> <span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;"> రింగు రింగులుగా పొగలు వదులుతున్న మావారిని చూసి ఈయనతో ఎలా మానిపించాలి ఈ అలవాటు అని ఆలోచిస్తున్నానే కాని.....ఆ పొగ ఎన్ని సుడులు తిరుగుతున్నాయో అంతకు పదింతలు మనసున సుడిగుండాలై, మెదడులో రింగులై ఆలోచనలు నన్ను తిప్పేస్తున్నాయి!</span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">అప్పుడొచ్చింది నాకు ఒక బ్రహ్మండమైన సూపర్ డూపర్ ఆలోచన, వచ్చిందే తడవు మార్కెట్ కి వెళ్ళి వెతికి వెతికి ఆఖరికి కొనుక్కొనివచ్చాను.తీసుకొని అయితే వచ్చాను కాని ఈ ప్రయత్నం ఎంతవరకు ఫలిస్తుందో కదా అన్న సంశయం మాత్రం నన్ను వీడలేదు,అయినా ప్రయత్నించి చూద్దాం అని నిర్ణయించుకుని సెంటిమెంట్ తో కొడదాం అనుకుని "ప్రేమనగర్" సినిమాలో వాణీశ్రీగారిని తలచుకుని ఆ మహానటి లెవెల్ లో మనం డైలాగులు చెప్పి నటించలేము (ఏ సీన్ అని ఆలోచించి బుర్ర చించుకోకండి...అదే తలకి గాయమై రక్తం వస్తుంటే అది గ్లాసులో పట్టి త్రాగమని హీరో గారికి ఇచ్చే సీన్ అన్నమాట) కాని రాసి పడేద్దాం ఈయనగారు చదువుకుని నాగేశ్వరావుగారిలా ఫీల్ అయిపోతారు అనుకున్నాను....అంత సీన్ లేదు అనుకుంటున్నారా? ప్చ్! ఏంచేయను చెప్పండి??</span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">ఇంతకు ఏం చేసానో మీకు తెలియదుకదా....ఒక అందమైన అమ్మాయి బొమ్మ దాని హృదయం నుండి జ్యోతి వెలుగుతూ సంగీతం వినిపించే లైటర్ ని మావారికి పుట్టినరోజు కానుకగా ఇచ్చాను. అది ఒక్కటీ ఇచ్చి వుంటే బాగుండేది అప్పుడు నాపై వాణీశ్రీగారు పూనారు కదా! నటనరాక రచించాను నేను తెల్ల కాగితముపై ఈ తవిక(నా దృష్టిలో కవిత)....... </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">"మీరు సిగరెట్లు ఎన్నైనా కాల్చండి! </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">ఈ లైటర్ ని ఉపయోగించండి! </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">కాల్చిన ప్రతిసారి ఆలోచించండి! </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">నా హృదయం రగులుతుందని గమనించండి! </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">మీ పుట్టినరోజున నా ఈకానుకను స్వీకరించండి!" </span></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><span class="Apple-style-span" style="color:#6600CC;">ఇంత చక్కగా వ్రాసి కవితా ప్రియులైన మావారికి లైటర్ తో పాటు కాగితాన్ని కూడా అందించాను. కవిత చదివి చలించిన(అలా అనుకుంటే నాకు అదో తృప్తి లెండి)మావారు లైటర్ వెలిగిస్తే అందులో నుండి గాలి తప్ప జ్యోతి రాదుగా ఎందుకంటారా! అందులో గ్యాస్ లేదుగా ఆ వస్తువు ఇంపోర్టెడ్ దిగా......ఇది పదేళ్ళ క్రితం నాటి సంగతి! అప్పటి నుండి మావారు ఇప్పటికి వెయ్యిన్నొక్కసారి సిగరెట్టు మానేయడం జరిగింది.దానికి పదింతలు నా తవికని, కానుకని చూసుకుని మురుస్తూ రేపటినుండి మానేస్తాను అని అనడం నేను ఆయనతో మానిపించడానికి ప్రయత్నించడం రొటీన్ అయిపోయింది.</span></span></span><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"> </span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#000099;">అన్నట్టు డిసెంబర్ 19న మావారి పుట్టినరోజు....అందుకే నా ఈ స్మృతిపదాన్ని మీతో పంచుకున్నది. ఈసారి ఇంకో క్రొత్త ప్రయత్నంతో మావారికి శుభాకాంక్షలు తెలుపుకుంటున్నాను.మరిన్ని స్మృతులతో మిమ్మల్ని మరో టపా<span class="Apple-style-span" style="font-size:13px;">లో</span> కలుస్తాను. </span> </span></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-64870089807748611492009-12-06T12:00:00.000-08:002009-12-06T12:04:03.487-08:00పేరులో ముప్పు!<span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">అవి ఆయన అక్కడ నేను ఇక్కడ అంటే..... నేను వరంగల్ మావారు విజయవాడ దగ్గరలో ఉద్యోగాలను వెలబెడుతున్న రోజుల్లో అని అర్థమై ఉంటుంది కదండి! </span></span><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">మా వారికి "ఉత్తమవర్కాలిక్"(పని వ్యసనాపరుడు) అని బిరుదును ఇచ్చి వాళ్ళ ఆఫీసు వాళ్ళు సత్కరిస్తున్నారని లీవ్ దొరికితే రమ్మని చెప్పారు.యధావిధిగా నాకు లీవ్ దొరక్కపోవడం మావారికి నేను రావడంలేదని చెప్పడం అయిపోయింది.అక్కడితో అయిపోతే సృతిగా మిగిలేదికాదు కదండీ....</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">సరే ఎలాగో వెళ్ళడం కుదరలేదు కనీసం పుష్పగుచ్ఛాన్ని పంపి అయినా నా అభినందనలని తెలియ చెప్పాలనుకుని, మా ఆఫీసు నుండి ఆ ఊరు వెళుతున్న ఒక వ్యక్తికి మావారి ఇంటి అడ్రసు చెప్పి అందమైన పూలగుత్తితో పాటు గ్రీటింగ్ కార్డ్ కూడా విత్ లవ్ అని రాసి పంపించాను.ఆ వ్యక్తి దాన్ని వాళ్ళ క్వాటర్స్ లో మావారి పేరుతోనే ప్రక్కలైన్ లో ఉంటున్న మరొకరికి ఇవ్వడం అందులోను వాళ్ళావిడకు ఇస్తూ మాడం సార్ కివ్వమని పంపారంటూ చెప్పడం జరిగింది. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">ఇక్కడ నేను ఈయనగారి నుండి ఎటువంటి సమాధానము రాకపోయేసరికి,అసలు ఈయనకి స్పందించే హృదయమే లేదనుకుని కనీసము థాంక్స్ అన్నా చెప్పలేదు ఇకనుండి మనము కూడా ఏమీ పంపొద్దు అని మంగమ్మశపధం మనసులోనే చేసేసుకున్నాను.రెండువారాల తరువాత మావారు రావడం నేను అలగడం,ఆయన బ్రతిమిలాడడం మధ్యలో అసలు ఏమి అందలేదని ఈయనగారు చెప్పడంతో ఇక్కడ కథ సుఖాంతం అయింది. </span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre-wrap; font-family:monospace;font-size:15px;"><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;"></span><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">మావారి పేరే ఆయనకి వుండడం 41 క్వాటర్ ఈయనది 47 క్వాటర్ ఆయనది అవ్వడం పాపం అక్కడ శాపమైంది. అందులోను వాళ్ళావిడ నెలరోజుల ముందే ఆయనపై అనుమానంతో పుట్టింటికి వెళ్ళితిరిగి వచ్చిందట.....ఈ విషయం మాకు ఆరునెలకి తెలిసింది,కాని అక్కడ అప్పటి సీన్ ఎలావుండి వుంటుందో ఒక్కసారి ఊహించండి మీరు!! ప్చ్.....కొన్ని విషయాలు ఇలా వదిలేస్తేనే బాగుంటాయేమో!</span></b><b><span class="Apple-style-span" style="color:#666600;">!</span></b></span></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-79576580096376315222009-10-29T13:14:00.000-07:002010-01-22T04:58:49.243-08:00కార్తీకపున్నమిన......కాంతతో కబుర్లు!<span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">పది అవుతుంది వాళ్ళు వచ్చే టైం అయింది అమ్మాయికి జ్వరం చూస్తే ఇంకా తగ్గలేదు అని అమ్మ అన్నమాటలకి, అంత దూరం నుండి వస్తున్న వారిని కాదంటే ఏంబాగుంటుంది చెప్పు! రానీ చూసి వెళతారు అన్న నాన్న మాటలతో నాకు మెలుకువ వచ్చింది. మెల్లిగా లేచి ఓపిక చేసుకుని ముఖం కడుక్కొని తయారు అయ్యేసరికి వాళ్ళు రానే వచ్చారు. హాల్లో కూర్చున్న వాళ్ళతో నాన్నగారు అమ్మాయికి జ్వరం అని అంటే ఎవరో పెద్దాయిన పర్వాలేదు చూస్తాంలెండి అమ్మాయిని రెండునిముషాలు వచ్చి కూర్చోమనండి అన్నమాటలతో నన్ను హాల్లోకి తీసుకుని వెళ్ళి కూర్చో పెట్టారు. ఇద్దరు ఆడవాళ్ళు, ముగ్గురు మగవాళ్ళు.... వాళ్ళ ఎదురుగా నేను. రెండు నిముషాల తరువాత లేచి వెళుతూ నూనూగు మీసాలు, నల్ల ప్యాంట్, తెల్ల చొక్కాతో కూర్చున్న పాతికేళ్ళ యువకుడు పదహారేళ్ళ కుర్రాడిలా కనిపించాడు (బహుశా జ్వరం కళ్లకి అలా కనపడి ఉంటారు) ఈయనగారికి ఇప్పుడే పెళ్ళికి తొందరేమిటో అనుకుంటూ ఆయనవైపు ఒక లుక్కిచ్చి లోనికి వెళ్ళాను. నా లుక్కు ఆయనగారికి లైక్ అయినట్టుంది మా మారేజ్ లుక్స్ ఫినిష్, పెళ్ళి డిసెంబర్ నెలలో ఫిక్స్. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఆరోజు కార్తీకపౌర్ణిమ ఇంట్లో సాయంత్రం నోములకి మధ్యాహ్నం పిండివంటల్లో అమ్మకి సహాయము చేస్తుంటే ఎవరో పాతికేళ్ళ టిప్ టాప్ కుర్రాడు మెయిన్ డోర్ తీసుకుని లోనికి వచ్చి మా గుమ్మం దగ్గర నిలబడి ఏదో అడగబోతుంటే, నేను మా ఇంటి పై పోర్షన్ లో వుంటున్న బ్యాచిలర్స్ కోసం వచ్చిన బాపతు అనుకుని పై వాళ్ళు </span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఎ</span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">వరూ లేరండి అని చెప్పినా ఇంకా ఆ అబ్బాయి అక్కడి నుండి కదలకపోయేసరికి అమ్మ వచ్చి ఎవరు కావాలని అడగడంతో ఆయనగారికి ఏమిచేయాలో తోచక బయటికి వెళుతుంటే, బజారునుండి చెల్లి వస్తూ ఆయనని చూసి మీరా! రండి అంటూ లోపలికి ఆహ్వానిస్తూ అమ్మకి అతను కాబోయే బావగారు అంటూ గుర్తుచేసింది. అమ్మ తను గుర్తు పట్టలేదని మన్నించమని లోపల కూర్చోమంది. నేను వంటింట్లోకి దూరి పని చేసుకుంటూ అదేవిటి గుర్తుపట్టలేదని కాస్త ఫీలౌతూ ఎలా గుర్తు పడతాను అప్పటికన్నా కాస్త ఒళ్ళుచేసి (నన్ను తలచుకుని) స్మార్ట్ గా ఉంటే అనుకున్నాను. తను ఏదో ఆఫీసు పని మీద వచ్చానంటూ ఎలాగో వచ్చాను కదా చూసిపోదామని ఇలావస్తే ఎవరూ గుర్తుపట్తలేదని చెల్లి దగ్గర వాపోయారు. అసలు విషయం అదికాదని నన్నుచూసి మాట్లాడాలని దానికి ఆఫీసు పని ఒక వంకని వింటున్న అందరికీ తెలుసు. పాపం ఆకోరిక తీరకుండానే పెళ్ళి అవుతుందని ఆ క్షణాన్న అలా చెబుతున్న ఆయనగారికి మాత్రం తెలియలేదు.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఎందుకంటే రాత్రి పూజ అయ్యేసరికి ఆలస్యం అవటం కతికితే అతకదని కాస్త ప్రసాదం తీసుకుని ఈయనగారు వెళ్ళిపోవటం, వెళుతూ నన్ను పట్టుచీరలో చూసి మైమరచి నా ఆఫీసు అడ్రసు అడగక, తన ఫోన్ నంబర్ ఇవ్వక మరునాడు నా వివరాలు ఎవరినీ అడగలేక బిడియపడడం, నేను ఎలాగైనా కలుస్తారులే అని అఫీసు దగ్గర ఎదురుచూడడం, నన్ను చూడకుండానే ఈయనగారి తిరుగు ప్రయాణం.... వెరసి ప్రతీ కార్తీకమాసంలోను ఈ విషయాన్ని గుర్తు చేసుకోవడం, ఈ సారి మాత్రం కాస్త వెరైటీగా మీ అందరితో సృజన సృతులని పంచుకోవడం......... </span></span></span><br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-26680798500698818622009-09-05T23:19:00.000-07:002009-09-05T23:26:00.030-07:00క్యాంటీన్ కాఫీ...కడుపు కలాస్!<font style="color: rgb(51, 0, 153);"> </font><font style="color: rgb(51, 0, 153);" size="4">పెళ్ళైన తరువాత మొదటిసారి అత్తగారింటికి నేను వెళితే అది రొటీన్ కానీ మావారు వెళితే వెరైటీ అనను కానీ వింత అని మాత్రం అంటాను...... ఎందుకనంటారా?</font><font size="4"><br /></font><font style="color: rgb(51, 0, 153);" size="4">డిసెంబరు నెలలో పెళ్ళిచేసుకుని మంచి రొమాంటిక్ మూడ్ లో నన్ను తీసుకుని నెలలో అత్తగారింటికి బయలుదేరిన మావారి అవస్తలు అలాంటివండి. బయలుదేరితి పొమ్ము....రిజర్వేషను కంఫాం కాకుండా కంపార్ట్మెంటులో నాతోకలసి కాలు పెట్టనేల! పెట్టితిరిపొమ్ము టీ.సీ కి నాలుగు పాతికలు కొట్టనేల, కొట్టిరికదా అని టీ.సీ చెరొక కంపార్ట్మెంట్లో బెర్త్ లు ఇవ్వనేల, ఇచ్చిరి కదా అని ఆదమరచి నిదురించక అక్కడ ఆయన ఇక్కడ నేను ఆలోచిస్తూ జాగారము చేయనేల?</font><font size="4"><br /></font><font style="color: rgb(51, 0, 153);" size="4">హమ్మయ్య! ఇక్కడితో ఆగిపోయిందనుకుంటున్నారా? అంత ఈజీగా మిమ్మల్ని వదివేస్తానా చెప్పండి..... తెల్లవారుజామున ఆరుగంటలకి చేరవలసిన రైలు ఎక్కడో గూడ్స్ పట్టాలు తప్పితే ఇక్కడ మా ఎడబాటుని చూడలేక మా రైలు పదిగంటలు ఆలశ్యాన్ని ప్రకటించి మమ్మల్ని ప్రొద్దున్నుండి సాయంత్రంవరకు మాట్లాడుకోమని వదిలేసింది. పొద్దున్నే కాఫీ కడుపులో పడనిదే కబుర్లాడని మావారిపై కేసముద్రంలోని రైల్వే క్యాంటీన్ వాడు కనికరించి కషాయానికి కాస్త ఎక్కువ రుచిగల కాఫీని అందించాడు. అదే మహాభాగ్యమనుకుని తాగిన వారందరితో పాలు అయిపోయినవి అంటూ మరోసారి కాఫీ అడిగినవారికి చిక్కని కాఫీలాంటి చక్కని సమాధానమిచ్చి చల్లగా జారుకున్నాడు.</font><font size="4"><br /></font><font style="color: rgb(51, 0, 153);" size="4">ఇక్కడ మావారికి కాఫీ కడుపులోకి వెళ్ళి ఖాళీగా ఉండి ఏమిచేయాలో తోచక పేగులతో అనుబందాన్ని పెనవేసుకుని కడుపుని నులిపెట్టి మెలిపెట్టి పదినిముషాలకి ఒకసారి మావారిని టాయిలెట్ కి వెళ్ళేలా చేసింది. ఇంచుమించు కాఫీ తాగినవారిలో చాలా మంది పరిస్థితి అంతే, కాస్త మావారి పై ప్రేమ అధికమై వాంతులకి కూడా దారి తీసింది. పరిస్థితి విషమించక ముందే అక్కడి లోకల్ డాక్టర్ గారి రెండు సెలైన్ సీసాలు, మూడుమాత్రలు, నాలుగు గంటల అవస్థతో కడుపు మొత్తం ఖాళీ అయి కాస్త సర్దుకుంది. నాలుగు గంటలు మావారి విశ్రాంతి, మరో రెండుగంటలు "క్యాంటీన్ మరియు రైల్వే సిబ్బంది" అనే విషయం మీద ఇష్టాగోష్టితో పదిగంటలు గడిచిందంటూ రైలు పరుగు తీసి సాయంత్రానికి గమ్యాన్ని చేర్చింది.</font><font size="4"><br /></font><font style="color: rgb(51, 0, 153);" size="4"> <span style="font-weight: bold;">అక్కడ అల్లుడు అడుగిడుతున్నాడని అలకపానుపు ఎక్కనీయరాదని అత్తగారు అరిసెలు, సున్నిఉండలు లాంటి పిండివంటలతో ఆనందింప చేయాలని ఆయాసపడి అమర్చినవన్నీ ఉన్న నాలుగు రోజులు ఒట్టి మజ్జిగన్నం తిని సేదతీరిన ఈయనగారిని చూసి చప్పబడ్డాయి....అల్లుడిగారిని కాస్త అవి ఇవి తిని గట్టిపడమని చెప్పవే అంటూ అమ్మ సలహాలు, అక్కా...బావ మరీ ఇంత సుకుమారుడా! అంటూ చెల్లెళ్ళ చలోక్తులు, మావారి అవస్థలు........మరుసటి నెలలో మొదటి పండుగకి వచ్చినప్పుడు తీరినవి అందరి అచ్చటా ముచ్చట్లు!!! </span></font><br /><br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-42973552573548641072009-08-23T11:35:00.000-07:002010-01-22T04:59:39.947-08:00అమ్మవారికి అర్చన!!<span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">పద్దెనిమిదేళ్ళ క్రిందటి మాట......ఆ సంవత్సరం వినాయక చవితి విజయవాడలో చేసుకుని సాయంత్రం విహారానికి కృష్ణ బ్యారేజ్ మీదకి వెళ్ళి అలాగే అమ్మవారి దర్శనం కూడా చేసుకుందామని వెళ్ళిన మాకు ఎదురైన చేదు అనుభవం! అందరూ ఇలా ఉంటారని కాదు కాని చాలా భాధని కలిగించిన విషయం.....<br />ఇంద్రకీలాద్రి పైవున్న అమ్మవారిని దర్శించుకోడానికి రహదారిన, వాహనంలో కాకుండా మేము వెనుక వైపున వున్న మెట్లపై నుండి మెల్లగా నడచుకుంటూ వెళుతున్న మాకు రోడ్డుకి ఇరుప్రక్కల నుండి కొబ్బరికాయలు, పూలు, కుంకుమ కొనుక్కోండి...రండమ్మా! అన్న పిలుపులతో మాకు మాతా( అమ్మవారి) దగ్గర మంచి మార్కులు కొట్టేయడానికి కుంకుమార్చనయే మార్గమని తలచి వందగ్రాముల కుంకమ ఇవ్వమన్నాం.....కుంకుమతో పాటు చీరకట్టించండి అమ్మవారి కరుణాకటాక్షాలు మీ సొంతమంటూ ఒక బుట్టలో పూలు, కొబ్బరికాయ, చీర, ఒక కాగితపు పొట్లం, అగరొత్తులు, హారతి కర్పూరంతో పాటు అరడజను ఎర్రగాజులు ఇచ్చి రెండువందలయాభై తీసుకుంది. వాటిని తీసుకుని నేను మావారితో పైకి మెట్లెక్కుతూ......మెట్లకి పసుపు రాస్తూ కుంకుమ బొట్లు పెడుతున్న భక్తులని చూస్తూ వీళ్ళంత పుణ్యం కాకపోయినా కుంకుమార్చనతో కాసింతైనా రాకపోతుందాని ఆలోచిస్తూ ఆనందంగా పైకెక్కి అర్చనతో పాటు స్పెషల్ దర్శనానికి టిక్కెట్ తీసుకుని గుడిలో పూజారికి కుంకుమార్చన చేయమని చెప్పి పళ్ళెంలో పదిరూపాయిలు వేస్తే మమ్మల్ని లోపల ప్రక్కకి నిలబెట్టి పదినిమిషాల తరువాత ప్రత్యేకమైన శ్రధ్ధతో అర్చన చేయిస్తూ కుంకుమ పొట్లం విప్పి పళ్ళెంలో పోస్తూ పూజా సామాగ్రిని మీరు దేవస్థానం వారి దుకాణంలో కొనలేదా! అని మావైపు జాలిగా చూసి కాగితం పొట్లాన్ని పూజారి మాకు చూపిస్తూ ఎప్పుడూ బయట కొనకండి ఇలాగే మోసం చేస్తారు అని చెప్పారు....అందులో మెత్తని ఇటుక పొడిని అదిచూసి నా మనసు ఎంత భాధ పడిందంటే నేను ఇప్పటికీ దుర్గగుడికి వెళితే అర్చన చేయించడం కాని కొబ్బరికాయ కొట్టడం కాని చేయను, హుండీలో వాటి తాలూకు డబ్బులు వేసి దణ్ణం పెట్టుకుంటాను. నాకు ఇప్పటికీ అర్థం కాని విషయం కుంకుమ విషయంలో ఎందుకు ఆవిడ అంత మోసం చేసింది అని!!! </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మావాళ్ళంతా మాత్రం మీ ముఖాలని చుస్తేనే వాళ్ళకి మోసం చేయ్యాలనిపిస్తుంది అంటారు.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-37755563281328641692009-08-16T01:35:00.000-07:002010-01-22T05:00:15.044-08:00రెండు రెండ్ళ ఆరంగుళాలు...<span style="color: rgb(153, 51, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఆదివారం అందరం హాయిగా భోజనాలు చేసి మధ్యాహ్నం టీవీ లో "ఆ ఒక్కటీ అడక్కు" సినిమాని సీరియస్ గా చూస్తుంటే....మా వారికి వాళ్ళ చెల్లికి తనపై మునపటి గౌరవం ఉందో లేదో అన్న అనుమానం మొలకెత్తి మూడున్నర అయినా ఇంకా టీ పెట్టడానికి లేవని మా అందరి మొహాలకేసి చూస్తూ లేదు అని ఫిక్స్ అయిపోయారు....మమ్మల్ని చూసి చెల్లెలికి లేదు అని ఎలా ఫిక్స్ అయ్యారని అడక్కండి విశదీకరిస్తే నాకూ లేదంటారు గౌరవం అందుకే గప్ చుప్....<br />అయిదు కావస్తుంటే సినిమా అయిపోయాక టీవీని కట్టేసి టీ కప్పుని అందించిన చెల్లికి గౌరవమేకాదు ప్రేమకూడా ఉంది అని నిర్ణయించుకుని దాన్ని నిర్ధారించుకోవడానికి చెల్లీ! రేపు పెళ్ళి వుంది మొన్న నేను కుట్టించుకున్న ప్యాంట్ రెండు అంగుళాలు పొడవు ఎక్కువ అయింది మన టైలర్ దగ్గరకి వెళితే వారం చేస్తాడు కాస్త కత్తిరించి కుట్టి పెట్టవా.... అని అడిగిన దానికి అలాగే అని తలవూపి నాతో వదినా! నేను నా స్నేహితురాలి ఇంటికి వెళ్ళివస్తాను అన్నయ్య చెప్పిన పని కాస్త నీవే చేయమంది. నాకు రాత్రికి భోజనానికి చుట్టాలు వస్తున్నారు పనివుంది కుదరదని వీలున్నప్పుడు చేద్దాం కాని నీవు వెళ్ళిరమ్మని పనిలో మునిగిన నాకు చెల్లికి అన్నగారిపై గౌరవంతో పాటు అభిమానం కూడా మెండు అని తెలియలేదు. తను అయ్యో అన్నయ్య చెప్పాడు కదా అని ప్యాంటుని రెండు అంగుళాలు కత్తిరించి కుట్టి ఇస్త్రీ చేసి బీరువాలో పెట్టి వెళ్ళింది.<br />వంట చేస్తున్న నాకు అత్తగారు చుట్టాలు రాత్రి భోజనానికి రావడం లేదు అన్న మాటలతో మొత్తం పని అయిపోయి ఖాళీగా వున్నాన్న ఫీలింగ్ లో ఈయన గారిపై ప్రేమ మరింత ఎక్కువై ఆయనగారి పనిని మక్కువతో చేద్దాం అనుకుని బీరువాలో నుండి ప్యాంటుని తీసి రెండు అంగుళాలు కత్తిరించి కుట్టి బీరువాలో పెట్టాను. ఇది తెలియని మావారు తన చెల్లి ఆ పని చేయలేదని తమ్ముడ్ని పిలిచి వెళ్ళి ఎవరైనా టైలర్ తో దగ్గరుండి కుట్టించుకు రమ్మని బీరువాలో నుండి ఆ ప్యాంటుని తీసి సీరియస్ గా ఇచ్చేసరికి మా మరిదికి మ్యాటర్ ఈస్ మచ్ సీరియస్ అని మరో రెండంగుళాలకి ప్యాంటుని కుదింపచేసి వాళ్ళ అన్నగారిని కూల్ చేసాననుకున్నాడు. పాపం వాడికేం తెలుసు ఆ వెయ్యిరూపాయిల ప్యాంట్ వేసుకోవడానికి వారికి పొట్టిదై నిక్కరుకి కాస్తపొడుగై ఆఖరికి అది ఇంట్లో వేసుకునే బర్ముడా అయిందని...... </span></span><br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-77585021232710030932009-08-12T14:03:00.000-07:002010-01-22T05:00:50.083-08:00భర్త, భార్య అండ్ బైక్....<span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మేఘాలలో తేలిపొమ్మన్నది... తూఫానులా సాగి పొమ్మన్నది అమ్మాయితో......<br />నాతో పెళ్ళైయ్యాక ఇంక ఏ అమ్మాయితో సాగిపోయే అవకాశం లేక మావారు నాతోనే ఇలా సాగిపోవాలనుకున్నారు...అదేనండి లాంగ్ డ్రైవ్ విత్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కాదు కాదు విత్ వైఫ్....ఆయన కోరిక అందులో నాకు మహాసంబరం అలా బైక్ పై వెళ్ళాలని, కాని అప్పట్లో మాకు బైక్ లేదు అందుకే ఆయన వాళ్ళ ఫ్రెండ్ బైక్ తీసుకుని వస్తే దానిపై అన్నవరం అక్కడనుండి వైజాక్ బీచ్ (పుణ్యం, పురుషార్ధం రెండు కలసివస్తాయని) ప్లాన్ వేసారు.......<br />ఉదయం 5గం' లకి రాజమండ్రి నుండి బైక్ </span></span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">టాంక్ </span></span><span style="color: rgb(0, 102, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఫుల్ చేయించుకుని బయలుదేరితే గంట ప్రయాణానికే అలసిన బైక్ కాస్త విశ్రాంతి కోరింది. ఏదో పాపం అది మాఇద్దరిని కాసేపు మాట్లాడుకో మని అవకాశం ఇచ్చింది కాబోసు ఎంతైనా రొమాంటిక్ బైక్ అనుకుని పావుగంటాగి బయలుదేరాము. దారిలో గొర్రెలమందని చూసి దానికి మరి ఏం గుర్తుకువచ్చిందో మరో పదినిముషాలు ఆగింది. రోడ్డుకి ఇరువైపులా పచ్చని చెట్లు మావారు పాటందుకుందామని మనసులో అనుకున్నారో లేదో డుబ్...డుబ్... మంటూ చక్కని సైలన్సర్ సౌండ్ తో బైక్ బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ ఇస్తూ ఆగింది. అదేవిటండి మీరు ఇంకా పాట అందుకోనేలేదు నేను దానికి స్వరము కలపక ముందే ఆగిపోయింది ఏవిటండీ అంటే!! ఏమో! పచ్చదనాన్ని చూసి బైక్ టాంక్ వేడెక్కినట్టుంది కాసేపాగి వెళదామంటూ మంచినీళ్ళ సీసాని ఎత్తింది దించకుండా గడగడా తాగారు. కాస్త దూరం వెళ్ళాక ఊళ్ళోకి వెళితే టీకొట్టు ప్రక్కన వేడి వేడి అట్లు వేస్తూ అవ్వ ఆహ్వానిస్తే ఆకలికి ఆగలేక మావారు అరడజను అట్లు ఆరగించి బైక్ ని ముందుకి పొమ్మంటే మీరు తిన్న అట్లబరువుని మోయడం నావల్లకాదంటూ మొరాయించింది....అదికాదులెండి! చెట్టుక్రింద వున్న తుమ్మముల్లుని ముద్దాడి పంచరైంది.....అదేనండి చిల్లుపడి గాలిపోయింది. పంచరు వేసి గాలి కొట్టించి బైక్ ని బుజ్జగించి బయలుదేరేసరికి సమయం పదిగంటలు. అంతా సవ్యంగా జరిగివుంటే అప్పటికి అన్నవరంలో వుండేవాళ్ళం. బైక్ ని కాస్త మెల్లగానే నడపండి ఎందుకంటే మళ్ళీ అలుగుతుందేమో అని ఈయనతో మెల్లగా అని బైక్ కి పాత పాటలు ఇష్టమేమోనని "తలచినదే జరిగినదా దైవం ఎందులకు" అని గొంతు ఎత్తాను అంతే ఛా వీళ్ళకి అస్సలు మ్యూజిక్ సెన్స్ లేదంటూ మూలుగుతూ బైక్ ఆగిపోయింది........ఏమని చెప్పను! పెట్రోల్ అయిపోయిందండి! బైక్ ని తోసుకుంటూ దాని ఆకలి తీర్చేసరికి నాకు నీరసం ఆయనకి ఆయాసం ఒకరిపై ఒకరికి కాస్త విసుగుతో కూడిన చిరాకు. ఎలాగైతేనేం అన్నవరం చేరుకునేసరికి ఒంటిగంట ఇక్కడ మాకు కడుపులో మంట......ఎదురుగా గుడి తలుపులు మూసుకున్నాయి, అవి మూడు గంటలకి తెరుచుకుంటాయంట!<br />దేవుడి దర్శనం అయినతరువాత ఇంక వైజాక్ బీచ్ లో బైక్ విన్యాసాలు ఏమి చూస్తాములెండి అంటూ తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాము. ఓహో! భలే భలే ఇంటికి త్వరగానే వెళుతున్నాము అని హుషారుగా బయలుదేరిన బైక్ గంట పయనించి చిన్ని గుంతలో కూలబడింది ఏవిటని నన్ను అడగకు అంటూ ఈయన నాలుగడుగులు వేసి బైక్ ని నలుగురి సహాయముతో లారీలో వెనుక దాన్ని ఎక్కించి ముందు మేము కూర్చుని ఇంటికి చేరేసరికి రాత్రి పదిగంటలు......<br /></span><span style="color: rgb(51, 102, 102); font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> (బైక్ అంతకు ముందు నెలరోజులనుండి మెకానిక్ దగ్గరే వుందట! స్నేహితుడు అడగక అడగక అడిగాడు కదా అని ఆయనగారి మంచి మిత్రుడు బైక్ ని మెకానిక్ దగ్గర నుండి ప్రయాణానికి ముందు రోజు హడావిడిగా రిపేర్ చేయించి ఇచ్చారంట! అది ఒక లీటర్ పెట్రోల్ ఒక కిలో మీటర్ ప్రాతిపధిక మీదనే పని చేసేదట! ఇంకా మామీద అభిమానంతో అలా సర్దుకుని పోయిందట! అదీసంగతి..)</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /><br /><br /><br /></span> <br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-55202487336229379722009-08-03T05:04:00.000-07:002010-01-22T05:02:05.219-08:00మావారి మీసాలు...<span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">నాకు చిన్నప్పటి నుండి తాతగారిని, నాన్నని మీసాలు లేకుండా చూసి మగవారు మీసాలు లేకపోతేనే మగధీరులు అన్న అభిప్రాయం....దాన్ని ఉత్తరాది హీరోలు అమితాబచ్చన్ గారి అందమైనమోము, రాజేష్ ఖన్నాగారి రొమాంటిక్ అంతా ఆ మీసాలు లేకపోవడంవల్లనే అన్న అభిప్రాయాన్ని అప్పట్లో గట్టిపరిచాయి. ఇది ఇలావుంటే మాపెద్దమ్మ వాళ్ళ మనవళ్ళకి భోజనం తినిపిస్తూ మీరు అన్నం తినకుండా అల్లరిచేస్తే గుబురు మీసాల బూచాడు ఎత్తుకెళ్ళిపోతాడు అని భయపెట్టి తినిపించడంతో నేను నిర్ణయించేసుకున్నాను మీసాలు వున్నవారు బూచాళ్ళని, మీసాలు లేని వారు మంచి మనసున్న మగధీరులని..(మీసమున్న వారంతా నన్ను మన్నించాలండి). తరువాత కాలేజీలో ఫ్రెండ్స్ మధ్య వాదోపవాదాలు జరిగినా మా గ్రూప్ దే(మీసాలు లేని) పై చేయి.....</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఆ అభిప్రాయంతో అల్లుకుపోయిన నా యుక్తవయసుకి పెళ్ళిచూపుల్లో మావారి మీసకట్టుతో కళ్ళెం పడింది.."నా మనసుకి నచ్చిన ఈ మగవానికి మీసమేల!!! అని పరి పరి విధముల మనసు ఘోషించినను.... ఆ ఏమున్నది మెల్లగా బ్రతిమిలాడి, బుజ్జగించుకుని నాదారికి మళ్ళించుకుందునులే అని తలవంచి తాళి కట్టించుకుంటిని"....</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">అసలు కధ అప్పుడు మొదలైంది...మావారికి మీసాలంటే మహా మోజు, మీసాలులేని వాడు మగాడే కాదంటారు (మీసాలు లేని వారు మావారిని మన్నించాలండి), క్రమంగా మావారి ప్రేమలో నాకు మీసాలపై మక్కువ పెరిగితే, నా ఆలన ఆయనలో మీసాలపై అభిప్రాయాన్ని మార్చింది. ఈ విషయం మా పెళ్ళిరోజున మాకు తెలిసింది.</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">పెళ్ళిరోజున మావారికి బహుమతిగా ఆయన ఫోటోని పెద్దదిగా లామినేట్ చేయించి, నా వాలు జడలోని కాస్త ముక్కని కత్తిరించి, ఆయన ఫోటోలోని మీసాలకి అందంగా అతికించి, ఫోటోపై<br />"మీకు మీ మీసాలే అందం...<br />మీ ప్రేమతో నాకు వాటిపై పెరిగింది అనురాగం...<br />మీ మోముపై అవి మెరవాలి కలకాలం...</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మీ శ్రీమతి ప్రేమతో ఇస్తున్న బహుమానం..."<br />అని కవిత్వాన్ని(నా దృష్టిలో కవిత్వమనే అనుకుంటూ) రాసి ఫ్రేం కట్టించి ప్యాక్ చేయించి ఆయన కోసం ఎదురుచూస్తుంటే....తెల్లవారింది, ఉదయం నాలుగు గంటలు...ట్రింగ్ !!! ట్రింగ్ మని కాలింగ్ బెల్ మ్రోగింది ఈయనే వచ్చివుంటారు విజయవాడ నుండి ముందుగా నేనే విష్ చేయాలని ఎంతో ఉత్సాహంతో తలుపు తీసిన నాకు గుమ్మానికి ఎదురుగా ఆరడుగుల విగ్రహం....పరిచయమున్న ముఖమే కాని కొత్తదనంతో, కొద్ది</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">క్షణాలు గుర్తుపట్టలేకపోయాను....ఒసేయ్ పిచ్చి మొహమా నేను అంటూ మావారు మీసాలు </span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">లేకుండా...</span></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);font-size:130%;">... </span><br /><span style="color: rgb(0, 0, 153);"> </span>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-20409118723991441072009-07-16T23:06:00.000-07:002010-01-22T05:02:43.595-08:00ఆషాడం అవస్తలు.....<span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మురళీగారి "ఆషాడమాసాన" టపా చదువుతున్నాను, పూర్తి అయ్యేసరికి నా కంటి ముందు నలుపురంగుపై తెల్లని చక్రాలు గిర్రు గిర్రున తిరుగుతుంటే వాటికి అంతరాయం కలిగిస్తూ మావారి గుర్రు....గుర్రు!! అయినా! చక్రాలకి కొత్తకాని నాకిది అలవాటే....అమ్మో ఏంటి ఇలా అన్నీ ఏకరువు పెట్టేస్తున్నాను....మావారికి దిష్టి తగులకుండుగాక!!!</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> మమ్మల్ని కూడా ఆషాడ విరహం అనుభవించమని గవర్నమెంటువారు శని ఆదివారాలతో ఒకరోజు సెలవు ఇస్తే నేను రెండువేసి మొత్తం ఐదు రోజులు మా పుట్టింటికి చెక్కేసాను... ఈ అవకాశం మరల మరల రాదు అనుకున్న (అదికాదులెండి మిమ్మల్ని చూడకుండా వుండలేక అంటారా!....ఏవండీ అలా నిజాలని మరీ బయటపెట్టేయకండి!!!) మావారు రెండవ రోజే అత్తగారింటికి అర్థరాత్రికి అరగంట ముందుగా అడుగుపెట్టబోయారు........అమ్మాయ్! అబ్బాయిని అడుగు ముందుకు వేయకుండా ఆపు అని లోపలినుండి అమ్మ అరుపు, అది విని మావారు ఆగిపోయారు కాని నేను ఆగలేక అడుగు బయటికి వేసి అరుగుపై కూర్చుని కాదు కూర్చోమని అడిగాను....ఏవిటండి మాటైనా చెప్పకుండా వచ్చేసారని.....</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> పిచ్చిదానా! మనం కూడా ఆషాడంలోని అవస్తల్ని అనుభవిద్దాం అన్నారు..... దానికి అర్థం నాకు గంట తరువాత ఆయన నడుముకి జండూబాం రాస్తున్నప్పుడు అర్థమైంది.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మీకు అర్థం కాలేదా? </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">కావాలంటే చదవండి.....</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> ఆషాడంలో అత్తగారింటి గడప దాట కూడదు కాని గోడ దూకవచ్చునంట! అని అమెరికాని కనుక్కున్న వాస్కోడిగామా లెవల్ లో చెప్పారు. ఏదైతేనేమిలెండి! వచ్చారుగా విచ్చేయండి అన్నాను అర్థరాత్రి ఎక్కడికి వెళతారులే అని. అప్పుడు నాకు తెలియలేదు ఆయనకి అమ్మాయిల ఇంటి గోడదూకి సైటు కొట్టి నడ్డి విర్గొట్టించు కోవాలనే కోరిక చాలా కాలంగా వుందని దాన్ని ఇలా తీర్చుకున్నారని....కాంపౌండ్ గోడని ఎవరెస్ట్ పర్వతం ఎక్కిన ఫీలింగ్ లో ఎక్కారు, ఎక్కితే పర్వాలేదు దిగడం మాటో! దిగలేదు దూకారు.........</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">పర్యవసానం నడుము దగ్గర బెణుకుడు. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">అదృష్టం బాగుండి ఏకాలోచెయ్యో విరగలేదు, అయినా అబ్బాయికి ఇలాంటి విచిత్రమైన కోరికలేవిటే అంటూ అమ్మ వేడినీళ్ళు పెడుతూ వంటింట్లో గొనుగుడు. మీకెందుకొచ్చిన అవస్త </span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">చె</span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ప్పండి అంటూ నేను ఆయన నడుముకి మందు రాసి కాపడం పెడుతూ..నసుగుడు.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">మనం సొంత ఇల్లు కట్టించుకున్నప్పుడు గడపలే పెట్టించు కోవద్దంటూ మావా</span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">రు </span></span></span><span><span style="color: rgb(0, 51, 51);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">నా</span></span></span><span style="font-size:130%;"><span style="color: rgb(0, 51, 51);"> చెవిలో కొరుకుడు.</span><br /><span style="color: rgb(0, 51, 51);"> అదండీ అలనాటి ఆషాడం అవస్తలు..... </span></span><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-70951245058272352162009-07-10T09:50:00.000-07:002010-01-22T05:03:28.882-08:00ప్రియమైన శ్రీవారికి....<span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">అప్పట్లో "శ్రీవారికి ప్రేమలేఖ" చిత్రం చూసాక నాకు ఒక చిత్రమైన కోరిక కలిగిందండి....</span></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఎవరికైనా అలా నేను కూడా ఒక లేఖ వ్రాయాలని దానికి స్పందన అందమైన జవాబు రూపంలో నా ముందుండాలని....</span></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">కోరికైతే బాగానే ఉంది కాని దానికి సరి అయిన వ్యక్తి తారసపడలేదు, వెదికి పట్టుకునే తీరిక ధైర్యము మనకి అంతకన్నా లేవు....అలా ఆ కోరిక తీరకుండానే పెళ్ళైపోయింది.</span></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> వరంగల్లో ఉద్యోగం వెలగబెడుతున్న రోజుల్లో...సంధ్యారాగం చంద్రహారతి పడుతున్న వేళ, మసక చీకటి మధ్యమావతి పాడుతున్న వేళ ఆ శుభముహుర్తంలో మళ్ళీ నాలో ఆ పాత కోరిక చిగురించింది...చిగురించిందే తడవు మనకి కొదవేమిటి చెప్పండి! తీసాను ఒక అందమైన గులాబి పువ్వున్న లెటర్ పాడ్ రాసాను పుంఖాను పుంఖలుగా నాలోని భావాలకి అక్షర రూపాలనద్ది......తొలిసారి ఆయన్ని చూసింది మొదలు, ప్రేమించి బుట్టలో పడ్డానని కాస్త...కాస్త ఏమిటి పావలాకి రూపాయి అంత యాక్షన్ లెవెల్ లో రాసిపడేసాను, కాదు కాదు పొస్ట్ చేసేసాను!<br />తరువాత ఆఫీసు పని ఒత్తిడిలో ఆ లేఖ విషయం మరచిపోయాను.వారం రోజుల తరువాత సాయంత్రము ఇంటికి వచ్చి ఇంటి తాళం తీసి లోపలికి అడుగు పెట్టగానే పాదాల దగ్గర లేతాకుపచ్చని రంగున్న కవరు కంటపడింది.అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నేను వ్రాసిన ఉత్తరానికి అది ప్రత్యుత్తరమని....ఆత్రుతతో విప్పి చూసాను ఏమి వ్రాసివుంటారా అని!!!</span></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> అవే గులాబి పువ్వున్న కాగితాలు, అదే నా చేతితో వ్రాసిన పుంఖాను పుంఖల కాగితాలు.ఏమిటి టపా తిరిగి వచ్చింది అని చూసుకుంటే!! పచ్చని కవరుపై అడ్రసు నాదే వ్రాసి వుంది.కాగితాలని పరీక్షగా చుస్తే కనిపించాయి ఎర్రని సిరాతో వేరొకరి చేతిరాతలు నా వ్రాతలపైన........ ఎవరైన బడిపంతులుగారికి పోస్ట్ చేసానా ఏవిటి కొంపతీసి అనుకుని చివరి పేజీలో క్రింద చూస్తే వ్రాసి వుంది ఎర్రని సిరాతో </span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">"ప్రియమైన భార్యామణి ఇంత అందంగా ముత్యాలని మూటగట్టి నీవు వ్రాసిన ఉత్తరము చదవక మునుపే నిన్ను ప్రేమించాను కాని తమరు కాస్త అక్షర, వ్యాకరణ దోషాలని సరిచూసుకోండి"</span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> అని......ఇంకా ఏమి వ్రాసివుంటారబ్బా, అని ఆలోచిస్తున్నారా!!!ఛా...ఛా అలా </span></span><span style="color: rgb(0, 0, 153);font-size:130%;"> ఎందుకు ఆలోచిస్తారు చెప్పండి మీరు!! </span><br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-29754811694591426012009-06-30T10:41:00.000-07:002010-01-22T05:04:06.671-08:00ఆషాఢం ఆఫర్!!!<span style="color: rgb(0, 153, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఆషాడమాసం వచ్చిందంటే నేను పైన సూట్ కేసులో నుండి నాకు మాశ్రీవారు కొనిచ్చిన చిలకాకుపచ్చరంగు పట్టుచీరని తీసి చూసుకోకుండా, శ్రావణమాసానికి చీరకొనుక్కోనండీ!! అని చెబితే మీరు నమ్మాలండీ.....ఎందుకంటారా?<br />సరే మరైతే ఇంకెందుకు ఆలశ్యం ఒక్కసారి నా సృతుల సవ్వడి వినండి మరి!!!<br /><br />శనివారం విజయవాడలో బస్సెక్కి వరంగల్ వద్దామని బయలుదేరిన మావారు బస్సు ఇంకా బయలుదేరడానికి అరగంట పడుతుంది అని తెలిసి టీ తాగి ఒక దమ్ము కొడదామనుకుని బస్టాండ్ నుండి బయటికి వస్తుంటే "అయ్యగారండీ.....ఒక్కనిముషం" అన్న మాటతో వెనుదిరిగి చూసారు. ఒక ముప్పైఏళ్ళ వయస్సున్న యువతి నా దగ్గర రెండు కొత్త కంచి పట్టుచీరలు వున్నాయండి మీకు కావాలాండి అని అడిగిందట. నన్నే ఈవిడ ఎందుకు అడిగిందా అని ఆశ్చర్యపోతున్న (బహుశా మనసులో మురిసిపోతు) మావారి మనసునెరిగి ఆవిడ నా పర్సుని ఎవరో కొట్టేసారండి ఇప్పుడు నేను బస్సు ఎక్కి వెళ్ళకపోతే మళ్ళీ రాత్రి పొద్దుపోతుంది ఇంట్లో కంగారు పడతారు, షాపుకి వెళ్ళి తిరిగి ఇచ్చే టైము లేదు అందుకని మీకు నచ్చితే తీసుకోండి అంటూ రెండు అందమైన అమ్మాయిల బొమ్మలున్న అట్టపెట్టెలని చేతిలో పెట్టింది. అట్టపెట్టె మీది అమ్మాయిలే నచ్చారో లేక అందులోని చిలకాకు రంగు చీరే నచ్చిందో కాని ఆమె పదిహేను వందలు అనగానే ఇంకో మాట అనకుండా టక్కున డబ్బులు ఇచ్చేసి పట్టుచీరను చట్టుక్కున లాక్కొని చిటుక్కున బస్సెక్కేసారు......<br /><br />ఇంటికి రాగానే ఏమోయ్! నీకోసం ఏం తెచ్చానో చూడు అంటూ నాకు అందించిన అట్టపెట్టెని చీర అని అంచనా వేసి...... భోంచేసాక చూస్తానులెండి మీరు అలసి పోయారు స్నానం చేసిరండి అంటూ వంటింట్లోకి వెళ్ళి హడావిడిగా హల్వా తయారు చేసాను.....ఎందుకనో మీకు వేరే చెప్పాలటండీ?(పట్టుచీర తెచ్చి నందుకు పాలిష్)....ష్ ష్... ఇలా నిజాలని బయట పెట్టకండీ!<br />భోజనాలు అయ్యాక పదిరోజుల్లో శ్రావణమాసం వస్తుంది కదా! అప్పుడు కట్టుకుంటానండి అంటూ చిలకాకుపచ్చకి ఎర్రని అంచున్న కంచిపట్టు కోకకి కొంగు ఎలావున్నదో కదా అని కోరికతో మడత విప్పిన నేను...చూస్తున్న మావారి నోటి నుండి ఒకేసారి ఆ!! అనే శబ్ధం చుట్టూ నిశ్శబ్ధం....</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="color: rgb(102, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ఇదీసంగతి!</span></span><span style="color: rgb(204, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">....చిలకాకు పచ్చ రంగున్న పట్టుచీర కాదు పట్టు పరకిణీ అయినా బాగుండేది అదీ కాదు పట్టు బ్లౌస్ కి కాస్త ఎక్కువ టవల్ కి కాస్త తక్కువ అయిన ఎర్రంచు పట్టు పీలికని పేపర్ల పైన మడతపెట్టి పెట్టెలో పెట్టి....... ఇంక ఎందుకులెండి అసలు విషయం తెలిసింది కదా!!!!</span></span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span> <br /><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div><input id="gwProxy" type="hidden"><!--Session data--><input onclick="jsCall();" id="jsProxy" type="hidden"><div id="refHTML"></div>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7936261404042842519.post-73064248842192683042009-06-16T11:46:00.000-07:002010-01-22T05:06:18.847-08:00శ్రీవారితో సినిమాకి!<span style="color: rgb(51, 51, 255);"><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">అది పెళ్ళైన వారం రోజులనాటి సవ్వడండి........</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> ఏదో మావారికి కూడా అందరిలాగే వాళ్ళవిడతో సినిమాకి వెళ్ళాలని తెగ ముచ్చటపడి "చూపులు కలసిన శుభవేళ" సినిమా టిక్కెట్లు రెండు సంపాదించి నన్ను త్వరగా రెడీ అవ్వమని హాల్లో టీ.వి చూస్తూ కూర్చున్నారు. నేను తెగ సంబర పడిపోయి అత్తయ్యగారు అథితుల మధ్యలో ఉండగా ఈ కబురు చెప్పాను. ఆవిడ సరే అన్నారు కాని తొమ్మిదో తరగతి చదువుతున్న మా చిన్ని ఆడపడచు నేను కూడా రానా వదినా అంది, నాకు రెండు టిక్కెట్లు మాత్రమే వున్నాయనే విషయము తెలియక సరే రమ్మన్నాను. ఇది విన్న మా పెద్దాడపడచు పిల్లలు మేము మరీ అంటూ బయలుదేరారు. నా ఇద్దరు మరుదులు బేల ముఖంతో నిలబడితే నేనే వాళ్ళని కూడా రమ్మన్నాను. మేమేం పాపం చేసామంటూ మావారి మేనత్త పిల్లలు కూడా బయలుదేరారు.....పదండి! అంటూ అడుగిడిన నన్ను చూసి మురిసి పోయారో లేక నా వెనుక వున్న దండుని చూసి మూర్చపోయారో!....చూసేలోగా మావయ్యా పదా... అంటూ ఐదేళ్ళ మేనల్లుడు చేయిలాగేసరికి చేసేదిలేక పదండి అని కదిలారు.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">తరువాత కధ మీకు తెలిసిందే..... ఆ సినిమాకి టిక్కెట్లు ఇంత మందికి ఇవ్వలేమంటూ ప్రక్క థియేటర్ లోని సినిమా కలక్షలని కాస్త పెంచమంటే ఆ పుణ్యకార్యం కూడా చేద్దాం పదా అనుకుని అందులో కూర్చున్నాము....సినిమా అప్పటికే మొదలై పావుగంట... మాలాగే టిక్కెట్లు దొరకని దురదృష్టవంతులతో హాలు నిండింది. నీతో సరదాగా సినిమా చూడాలి అనుకుంటే పిల్ల కోడిలా వీళ్ళందరినీ వెంటబెట్టుకుని బయలుదేరావా! అని అన్న మాటలకి సమాధానము చెప్పేలోపు.........అన్నయ్యా! చూడు నా ప్రక్క సీటు వాడి వెకిలి వేషాలు అంటూ ఫిర్యాదు. వెంటనే ఈయనగారు వెళ్ళి ఆ చివర కూర్చుంటే ఎనిమిది మంది ఎడమలతో ఈ చివర నేను. పిల్లలందరూ సినిమా చూస్తుంటే..... ఏడవలేక నవ్వుతూ ఈయన నన్ను చూస్తున్నారు.....నా ప్రక్కన కూర్చున్న చిన్నోడికి డౌట్లు చెప్పి ఈయన వైపు సినిమావైపు ముచ్చటగా మూడుసార్లు చూసేసరికి........తెరపై విశ్రాంతి.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">అందరికి అల్పాహారాలందించి ఏదో గుర్తుకు వచ్చినట్టుంది నాకిష్టమైన మసాల బఠాణీల ప్యాకెట్టుని నాకివ్వమని ఆయన ప్రక్కనున్న చెల్లెలి చేతిలో పెట్టడము.....పిల్లలు అక్కడ తెరపై హీరో విలన్లని కుమ్ముతుంటే ఈ ప్యాకెట్టు చేతులు మారి నా చేతిలోకి వచ్చే సరికి వెల రు.15 అనే నూనె కాగితము, తెరపై గ్రూప్ ఫోటోతో సినిమా అంతము.</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span><span><span style="color: rgb(153, 0, 0);"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">కొసమెరుపు</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">: ఉదయం టిఫిన్ తింటూ పిల్లలందరూ వదిన మంచిదని, అత్తయ్య నాకు కావాలని,నా ప్రక్కన కూర్చోవాలంటే... నా ప్రక్కన అంటూ వాదించుకుంటుంటే, మా అత్తగారు అమ్మాయి ఎంతో కలివిడిగా కలిసిపొయింది రా అని ఈయనతో అంటుంటే విని ఈసారి మనమందరం కలసి వెళదామండి అత్తయ్యగారూ! అన్న మాటలకి పొలమారిందో లేక ఇడ్లీలో అద్దుకున్న కందిపొడి గొంతులో అడ్డుపడిందో!!!!!!</span></span></span>సృజనhttp://www.blogger.com/profile/07796372081798990888noreply@blogger.com13