అమ్మవారికి అర్చన!!

పద్దెనిమిదేళ్ళ క్రిందటి మాట......ఆ సంవత్సరం వినాయక చవితి విజయవాడలో చేసుకుని సాయంత్రం విహారానికి కృష్ణ బ్యారేజ్ మీదకి వెళ్ళి అలాగే అమ్మవారి దర్శనం కూడా చేసుకుందామని వెళ్ళిన మాకు ఎదురైన చేదు అనుభవం! అందరూ ఇలా ఉంటారని కాదు కాని చాలా భాధని కలిగించిన విషయం.....
ఇంద్రకీలాద్రి పైవున్న అమ్మవారిని దర్శించుకోడానికి రహదారిన, వాహనంలో కాకుండా మేము వెనుక వైపున వున్న మెట్లపై నుండి మెల్లగా నడచుకుంటూ వెళుతున్న మాకు రోడ్డుకి ఇరుప్రక్కల నుండి కొబ్బరికాయలు, పూలు, కుంకుమ కొనుక్కోండి...రండమ్మా! అన్న పిలుపులతో మాకు మాతా( అమ్మవారి) దగ్గర మంచి మార్కులు కొట్టేయడానికి కుంకుమార్చనయే మార్గమని తలచి వందగ్రాముల కుంకమ ఇవ్వమన్నాం.....కుంకుమతో పాటు చీరకట్టించండి అమ్మవారి కరుణాకటాక్షాలు మీ సొంతమంటూ ఒక బుట్టలో పూలు, కొబ్బరికాయ, చీర, ఒక కాగితపు పొట్లం, అగరొత్తులు, హారతి కర్పూరంతో పాటు అరడజను ఎర్రగాజులు ఇచ్చి రెండువందలయాభై తీసుకుంది. వాటిని తీసుకుని నేను మావారితో పైకి మెట్లెక్కుతూ......మెట్లకి పసుపు రాస్తూ కుంకుమ బొట్లు పెడుతున్న భక్తులని చూస్తూ వీళ్ళంత పుణ్యం కాకపోయినా కుంకుమార్చనతో కాసింతైనా రాకపోతుందాని ఆలోచిస్తూ ఆనందంగా పైకెక్కి అర్చనతో పాటు స్పెషల్ దర్శనానికి టిక్కెట్ తీసుకుని గుడిలో పూజారికి కుంకుమార్చన చేయమని చెప్పి పళ్ళెంలో పదిరూపాయిలు వేస్తే మమ్మల్ని లోపల ప్రక్కకి నిలబెట్టి పదినిమిషాల తరువాత ప్రత్యేకమైన శ్రధ్ధతో అర్చన చేయిస్తూ కుంకుమ పొట్లం విప్పి పళ్ళెంలో పోస్తూ పూజా సామాగ్రిని మీరు దేవస్థానం వారి దుకాణంలో కొనలేదా! అని మావైపు జాలిగా చూసి కాగితం పొట్లాన్ని పూజారి మాకు చూపిస్తూ ఎప్పుడూ బయట కొనకండి ఇలాగే మోసం చేస్తారు అని చెప్పారు....అందులో మెత్తని ఇటుక పొడిని అదిచూసి నా మనసు ఎంత భాధ పడిందంటే నేను ఇప్పటికీ దుర్గగుడికి వెళితే అర్చన చేయించడం కాని కొబ్బరికాయ కొట్టడం కాని చేయను, హుండీలో వాటి తాలూకు డబ్బులు వేసి దణ్ణం పెట్టుకుంటాను. నాకు ఇప్పటికీ అర్థం కాని విషయం కుంకుమ విషయంలో ఎందుకు ఆవిడ అంత మోసం చేసింది అని!!! మావాళ్ళంతా మాత్రం మీ ముఖాలని చుస్తేనే వాళ్ళకి మోసం చేయ్యాలనిపిస్తుంది అంటారు.

రెండు రెండ్ళ ఆరంగుళాలు...

ఆదివారం అందరం హాయిగా భోజనాలు చేసి మధ్యాహ్నం టీవీ లో "ఆ ఒక్కటీ అడక్కు" సినిమాని సీరియస్ గా చూస్తుంటే....మా వారికి వాళ్ళ చెల్లికి తనపై మునపటి గౌరవం ఉందో లేదో అన్న అనుమానం మొలకెత్తి మూడున్నర అయినా ఇంకా టీ పెట్టడానికి లేవని మా అందరి మొహాలకేసి చూస్తూ లేదు అని ఫిక్స్ అయిపోయారు....మమ్మల్ని చూసి చెల్లెలికి లేదు అని ఎలా ఫిక్స్ అయ్యారని అడక్కండి విశదీకరిస్తే నాకూ లేదంటారు గౌరవం అందుకే గప్ చుప్....
అయిదు కావస్తుంటే సినిమా అయిపోయాక టీవీని కట్టేసి టీ కప్పుని అందించిన చెల్లికి గౌరవమేకాదు ప్రేమకూడా ఉంది అని నిర్ణయించుకుని దాన్ని నిర్ధారించుకోవడానికి చెల్లీ! రేపు పెళ్ళి వుంది మొన్న నేను కుట్టించుకున్న ప్యాంట్ రెండు అంగుళాలు పొడవు ఎక్కువ అయింది మన టైలర్ దగ్గరకి వెళితే వారం చేస్తాడు కాస్త కత్తిరించి కుట్టి పెట్టవా.... అని అడిగిన దానికి అలాగే అని తలవూపి నాతో వదినా! నేను నా స్నేహితురాలి ఇంటికి వెళ్ళివస్తాను అన్నయ్య చెప్పిన పని కాస్త నీవే చేయమంది. నాకు రాత్రికి భోజనానికి చుట్టాలు వస్తున్నారు పనివుంది కుదరదని వీలున్నప్పుడు చేద్దాం కాని నీవు వెళ్ళిరమ్మని పనిలో మునిగిన నాకు చెల్లికి అన్నగారిపై గౌరవంతో పాటు అభిమానం కూడా మెండు అని తెలియలేదు. తను అయ్యో అన్నయ్య చెప్పాడు కదా అని ప్యాంటుని రెండు అంగుళాలు కత్తిరించి కుట్టి ఇస్త్రీ చేసి బీరువాలో పెట్టి వెళ్ళింది.
వంట చేస్తున్న నాకు అత్తగారు చుట్టాలు రాత్రి భోజనానికి రావడం లేదు అన్న మాటలతో మొత్తం పని అయిపోయి ఖాళీగా వున్నాన్న ఫీలింగ్ లో ఈయన గారిపై ప్రేమ మరింత ఎక్కువై ఆయనగారి పనిని మక్కువతో చేద్దాం అనుకుని బీరువాలో నుండి ప్యాంటుని తీసి రెండు అంగుళాలు కత్తిరించి కుట్టి బీరువాలో పెట్టాను. ఇది తెలియని మావారు తన చెల్లి ఆ పని చేయలేదని తమ్ముడ్ని పిలిచి వెళ్ళి ఎవరైనా టైలర్ తో దగ్గరుండి కుట్టించుకు రమ్మని బీరువాలో నుండి ఆ ప్యాంటుని తీసి సీరియస్ గా ఇచ్చేసరికి మా మరిదికి మ్యాటర్ ఈస్ మచ్ సీరియస్ అని మరో రెండంగుళాలకి ప్యాంటుని కుదింపచేసి వాళ్ళ అన్నగారిని కూల్ చేసాననుకున్నాడు. పాపం వాడికేం తెలుసు ఆ వెయ్యిరూపాయిల ప్యాంట్ వేసుకోవడానికి వారికి పొట్టిదై నిక్కరుకి కాస్తపొడుగై ఆఖరికి అది ఇంట్లో వేసుకునే బర్ముడా అయిందని......

భర్త, భార్య అండ్ బైక్....

మేఘాలలో తేలిపొమ్మన్నది... తూఫానులా సాగి పొమ్మన్నది అమ్మాయితో......
నాతో పెళ్ళైయ్యాక ఇంక ఏ అమ్మాయితో సాగిపోయే అవకాశం లేక మావారు నాతోనే ఇలా సాగిపోవాలనుకున్నారు...అదేనండి లాంగ్ డ్రైవ్ విత్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ కాదు కాదు విత్ వైఫ్....ఆయన కోరిక అందులో నాకు మహాసంబరం అలా బైక్ పై వెళ్ళాలని, కాని అప్పట్లో మాకు బైక్ లేదు అందుకే ఆయన వాళ్ళ ఫ్రెండ్ బైక్ తీసుకుని వస్తే దానిపై అన్నవరం అక్కడనుండి వైజాక్ బీచ్ (పుణ్యం, పురుషార్ధం రెండు కలసివస్తాయని) ప్లాన్ వేసారు.......
ఉదయం 5గం' లకి రాజమండ్రి నుండి బైక్ టాంక్ ఫుల్ చేయించుకుని బయలుదేరితే గంట ప్రయాణానికే అలసిన బైక్ కాస్త విశ్రాంతి కోరింది. ఏదో పాపం అది మాఇద్దరిని కాసేపు మాట్లాడుకో మని అవకాశం ఇచ్చింది కాబోసు ఎంతైనా రొమాంటిక్ బైక్ అనుకుని పావుగంటాగి బయలుదేరాము. దారిలో గొర్రెలమందని చూసి దానికి మరి ఏం గుర్తుకువచ్చిందో మరో పదినిముషాలు ఆగింది. రోడ్డుకి ఇరువైపులా పచ్చని చెట్లు మావారు పాటందుకుందామని మనసులో అనుకున్నారో లేదో డుబ్...డుబ్... మంటూ చక్కని సైలన్సర్ సౌండ్ తో బైక్ బ్యాక్ గ్రౌండ్ మ్యూజిక్ ఇస్తూ ఆగింది. అదేవిటండి మీరు ఇంకా పాట అందుకోనేలేదు నేను దానికి స్వరము కలపక ముందే ఆగిపోయింది ఏవిటండీ అంటే!! ఏమో! పచ్చదనాన్ని చూసి బైక్ టాంక్ వేడెక్కినట్టుంది కాసేపాగి వెళదామంటూ మంచినీళ్ళ సీసాని ఎత్తింది దించకుండా గడగడా తాగారు. కాస్త దూరం వెళ్ళాక ఊళ్ళోకి వెళితే టీకొట్టు ప్రక్కన వేడి వేడి అట్లు వేస్తూ అవ్వ ఆహ్వానిస్తే ఆకలికి ఆగలేక మావారు అరడజను అట్లు ఆరగించి బైక్ ని ముందుకి పొమ్మంటే మీరు తిన్న అట్లబరువుని మోయడం నావల్లకాదంటూ మొరాయించింది....అదికాదులెండి! చెట్టుక్రింద వున్న తుమ్మముల్లుని ముద్దాడి పంచరైంది.....అదేనండి చిల్లుపడి గాలిపోయింది. పంచరు వేసి గాలి కొట్టించి బైక్ ని బుజ్జగించి బయలుదేరేసరికి సమయం పదిగంటలు. అంతా సవ్యంగా జరిగివుంటే అప్పటికి అన్నవరంలో వుండేవాళ్ళం. బైక్ ని కాస్త మెల్లగానే నడపండి ఎందుకంటే మళ్ళీ అలుగుతుందేమో అని ఈయనతో మెల్లగా అని బైక్ కి పాత పాటలు ఇష్టమేమోనని "తలచినదే జరిగినదా దైవం ఎందులకు" అని గొంతు ఎత్తాను అంతే ఛా వీళ్ళకి అస్సలు మ్యూజిక్ సెన్స్ లేదంటూ మూలుగుతూ బైక్ ఆగిపోయింది........ఏమని చెప్పను! పెట్రోల్ అయిపోయిందండి! బైక్ ని తోసుకుంటూ దాని ఆకలి తీర్చేసరికి నాకు నీరసం ఆయనకి ఆయాసం ఒకరిపై ఒకరికి కాస్త విసుగుతో కూడిన చిరాకు. ఎలాగైతేనేం అన్నవరం చేరుకునేసరికి ఒంటిగంట ఇక్కడ మాకు కడుపులో మంట......ఎదురుగా గుడి తలుపులు మూసుకున్నాయి, అవి మూడు గంటలకి తెరుచుకుంటాయంట!
దేవుడి దర్శనం అయినతరువాత ఇంక వైజాక్ బీచ్ లో బైక్ విన్యాసాలు ఏమి చూస్తాములెండి అంటూ తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాము. ఓహో! భలే భలే ఇంటికి త్వరగానే వెళుతున్నాము అని హుషారుగా బయలుదేరిన బైక్ గంట పయనించి చిన్ని గుంతలో కూలబడింది ఏవిటని నన్ను అడగకు అంటూ ఈయన నాలుగడుగులు వేసి బైక్ ని నలుగురి సహాయముతో లారీలో వెనుక దాన్ని ఎక్కించి ముందు మేము కూర్చుని ఇంటికి చేరేసరికి రాత్రి పదిగంటలు......
(బైక్ అంతకు ముందు నెలరోజులనుండి మెకానిక్ దగ్గరే వుందట! స్నేహితుడు అడగక అడగక అడిగాడు కదా అని ఆయనగారి మంచి మిత్రుడు బైక్ ని మెకానిక్ దగ్గర నుండి ప్రయాణానికి ముందు రోజు హడావిడిగా రిపేర్ చేయించి ఇచ్చారంట! అది ఒక లీటర్ పెట్రోల్ ఒక కిలో మీటర్ ప్రాతిపధిక మీదనే పని చేసేదట! ఇంకా మామీద అభిమానంతో అలా సర్దుకుని పోయిందట! అదీసంగతి..)

మావారి మీసాలు...

నాకు చిన్నప్పటి నుండి తాతగారిని, నాన్నని మీసాలు లేకుండా చూసి మగవారు మీసాలు లేకపోతేనే మగధీరులు అన్న అభిప్రాయం....దాన్ని ఉత్తరాది హీరోలు అమితాబచ్చన్ గారి అందమైనమోము, రాజేష్ ఖన్నాగారి రొమాంటిక్ అంతా ఆ మీసాలు లేకపోవడంవల్లనే అన్న అభిప్రాయాన్ని అప్పట్లో గట్టిపరిచాయి. ఇది ఇలావుంటే మాపెద్దమ్మ వాళ్ళ మనవళ్ళకి భోజనం తినిపిస్తూ మీరు అన్నం తినకుండా అల్లరిచేస్తే గుబురు మీసాల బూచాడు ఎత్తుకెళ్ళిపోతాడు అని భయపెట్టి తినిపించడంతో నేను నిర్ణయించేసుకున్నాను మీసాలు వున్నవారు బూచాళ్ళని, మీసాలు లేని వారు మంచి మనసున్న మగధీరులని..(మీసమున్న వారంతా నన్ను మన్నించాలండి). తరువాత కాలేజీలో ఫ్రెండ్స్ మధ్య వాదోపవాదాలు జరిగినా మా గ్రూప్ దే(మీసాలు లేని) పై చేయి.....
ఆ అభిప్రాయంతో అల్లుకుపోయిన నా యుక్తవయసుకి పెళ్ళిచూపుల్లో మావారి మీసకట్టుతో కళ్ళెం పడింది.."నా మనసుకి నచ్చిన ఈ మగవానికి మీసమేల!!! అని పరి పరి విధముల మనసు ఘోషించినను.... ఆ ఏమున్నది మెల్లగా బ్రతిమిలాడి, బుజ్జగించుకుని నాదారికి మళ్ళించుకుందునులే అని తలవంచి తాళి కట్టించుకుంటిని"....
అసలు కధ అప్పుడు మొదలైంది...మావారికి మీసాలంటే మహా మోజు, మీసాలులేని వాడు మగాడే కాదంటారు (మీసాలు లేని వారు మావారిని మన్నించాలండి), క్రమంగా మావారి ప్రేమలో నాకు మీసాలపై మక్కువ పెరిగితే, నా ఆలన ఆయనలో మీసాలపై అభిప్రాయాన్ని మార్చింది. ఈ విషయం మా పెళ్ళిరోజున మాకు తెలిసింది.
పెళ్ళిరోజున మావారికి బహుమతిగా ఆయన ఫోటోని పెద్దదిగా లామినేట్ చేయించి, నా వాలు జడలోని కాస్త ముక్కని కత్తిరించి, ఆయన ఫోటోలోని మీసాలకి అందంగా అతికించి, ఫోటోపై
"మీకు మీ మీసాలే అందం...
మీ ప్రేమతో నాకు వాటిపై పెరిగింది అనురాగం...
మీ మోముపై అవి మెరవాలి కలకాలం...
మీ శ్రీమతి ప్రేమతో ఇస్తున్న బహుమానం..."
అని కవిత్వాన్ని(నా దృష్టిలో కవిత్వమనే అనుకుంటూ) రాసి ఫ్రేం కట్టించి ప్యాక్ చేయించి ఆయన కోసం ఎదురుచూస్తుంటే....తెల్లవారింది, ఉదయం నాలుగు గంటలు...ట్రింగ్ !!! ట్రింగ్ మని కాలింగ్ బెల్ మ్రోగింది ఈయనే వచ్చివుంటారు విజయవాడ నుండి ముందుగా నేనే విష్ చేయాలని ఎంతో ఉత్సాహంతో తలుపు తీసిన నాకు గుమ్మానికి ఎదురుగా ఆరడుగుల విగ్రహం....పరిచయమున్న ముఖమే కాని కొత్తదనంతో, కొద్దిక్షణాలు గుర్తుపట్టలేకపోయాను....ఒసేయ్ పిచ్చి మొహమా నేను అంటూ మావారు మీసాలు లేకుండా......