Thursday, July 16, 2009

ఆషాడం అవస్తలు.....

మురళీగారి "ఆషాడమాసాన" టపా చదువుతున్నాను, పూర్తి అయ్యేసరికి నా కంటి ముందు నలుపురంగుపై తెల్లని చక్రాలు గిర్రు గిర్రున తిరుగుతుంటే వాటికి అంతరాయం కలిగిస్తూ మావారి గుర్రు....గుర్రు!! అయినా! చక్రాలకి కొత్తకాని నాకిది అలవాటే....అమ్మో ఏంటి ఇలా అన్నీ ఏకరువు పెట్టేస్తున్నాను....మావారికి దిష్టి తగులకుండుగాక!!!
మమ్మల్ని కూడా ఆషాడ విరహం అనుభవించమని గవర్నమెంటువారు శని ఆదివారాలతో ఒకరోజు సెలవు ఇస్తే నేను రెండువేసి మొత్తం ఐదు రోజులు మా పుట్టింటికి చెక్కేసాను... ఈ అవకాశం మరల మరల రాదు అనుకున్న (అదికాదులెండి మిమ్మల్ని చూడకుండా వుండలేక అంటారా!....ఏవండీ అలా నిజాలని మరీ బయటపెట్టేయకండి!!!) మావారు రెండవ రోజే అత్తగారింటికి అర్థరాత్రికి అరగంట ముందుగా అడుగుపెట్టబోయారు........అమ్మాయ్! అబ్బాయిని అడుగు ముందుకు వేయకుండా ఆపు అని లోపలినుండి అమ్మ అరుపు, అది విని మావారు ఆగిపోయారు కాని నేను ఆగలేక అడుగు బయటికి వేసి అరుగుపై కూర్చుని కాదు కూర్చోమని అడిగాను....ఏవిటండి మాటైనా చెప్పకుండా వచ్చేసారని.....
పిచ్చిదానా! మనం కూడా ఆషాడంలోని అవస్తల్ని అనుభవిద్దాం అన్నారు..... దానికి అర్థం నాకు గంట తరువాత ఆయన నడుముకి జండూబాం రాస్తున్నప్పుడు అర్థమైంది.
మీకు అర్థం కాలేదా?
కావాలంటే చదవండి.....
ఆషాడంలో అత్తగారింటి గడప దాట కూడదు కాని గోడ దూకవచ్చునంట! అని అమెరికాని కనుక్కున్న వాస్కోడిగామా లెవల్ లో చెప్పారు. ఏదైతేనేమిలెండి! వచ్చారుగా విచ్చేయండి అన్నాను అర్థరాత్రి ఎక్కడికి వెళతారులే అని. అప్పుడు నాకు తెలియలేదు ఆయనకి అమ్మాయిల ఇంటి గోడదూకి సైటు కొట్టి నడ్డి విర్గొట్టించు కోవాలనే కోరిక చాలా కాలంగా వుందని దాన్ని ఇలా తీర్చుకున్నారని....కాంపౌండ్ గోడని ఎవరెస్ట్ పర్వతం ఎక్కిన ఫీలింగ్ లో ఎక్కారు, ఎక్కితే పర్వాలేదు దిగడం మాటో! దిగలేదు దూకారు.........
పర్యవసానం నడుము దగ్గర బెణుకుడు.
అదృష్టం బాగుండి ఏకాలోచెయ్యో విరగలేదు, అయినా అబ్బాయికి ఇలాంటి విచిత్రమైన కోరికలేవిటే అంటూ అమ్మ వేడినీళ్ళు పెడుతూ వంటింట్లో గొనుగుడు. మీకెందుకొచ్చిన అవస్త
చెప్పండి అంటూ నేను ఆయన నడుముకి మందు రాసి కాపడం పెడుతూ..నసుగుడు.
మనం సొంత ఇల్లు కట్టించుకున్నప్పుడు గడపలే పెట్టించు కోవద్దంటూ మావా
రు నా చెవిలో కొరుకుడు.
అదండీ అలనాటి ఆషాడం అవస్తలు.....

Friday, July 10, 2009

ప్రియమైన శ్రీవారికి....

అప్పట్లో "శ్రీవారికి ప్రేమలేఖ" చిత్రం చూసాక నాకు ఒక చిత్రమైన కోరిక కలిగిందండి....
ఎవరికైనా అలా నేను కూడా ఒక లేఖ వ్రాయాలని దానికి స్పందన అందమైన జవాబు రూపంలో నా ముందుండాలని....
కోరికైతే బాగానే ఉంది కాని దానికి సరి అయిన వ్యక్తి తారసపడలేదు, వెదికి పట్టుకునే తీరిక ధైర్యము మనకి అంతకన్నా లేవు....అలా ఆ కోరిక తీరకుండానే పెళ్ళైపోయింది.
వరంగల్లో ఉద్యోగం వెలగబెడుతున్న రోజుల్లో...సంధ్యారాగం చంద్రహారతి పడుతున్న వేళ, మసక చీకటి మధ్యమావతి పాడుతున్న వేళ ఆ శుభముహుర్తంలో మళ్ళీ నాలో ఆ పాత కోరిక చిగురించింది...చిగురించిందే తడవు మనకి కొదవేమిటి చెప్పండి! తీసాను ఒక అందమైన గులాబి పువ్వున్న లెటర్ పాడ్ రాసాను పుంఖాను పుంఖలుగా నాలోని భావాలకి అక్షర రూపాలనద్ది......తొలిసారి ఆయన్ని చూసింది మొదలు, ప్రేమించి బుట్టలో పడ్డానని కాస్త...కాస్త ఏమిటి పావలాకి రూపాయి అంత యాక్షన్ లెవెల్ లో రాసిపడేసాను, కాదు కాదు పొస్ట్ చేసేసాను!
తరువాత ఆఫీసు పని ఒత్తిడిలో ఆ లేఖ విషయం మరచిపోయాను.వారం రోజుల తరువాత సాయంత్రము ఇంటికి వచ్చి ఇంటి తాళం తీసి లోపలికి అడుగు పెట్టగానే పాదాల దగ్గర లేతాకుపచ్చని రంగున్న కవరు కంటపడింది.అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నేను వ్రాసిన ఉత్తరానికి అది ప్రత్యుత్తరమని....ఆత్రుతతో విప్పి చూసాను ఏమి వ్రాసివుంటారా అని!!!

అవే గులాబి పువ్వున్న కాగితాలు, అదే నా చేతితో వ్రాసిన పుంఖాను పుంఖల కాగితాలు.ఏమిటి టపా తిరిగి వచ్చింది అని చూసుకుంటే!! పచ్చని కవరుపై అడ్రసు నాదే వ్రాసి వుంది.కాగితాలని పరీక్షగా చుస్తే కనిపించాయి ఎర్రని సిరాతో వేరొకరి చేతిరాతలు నా వ్రాతలపైన........ ఎవరైన బడిపంతులుగారికి పోస్ట్ చేసానా ఏవిటి కొంపతీసి అనుకుని చివరి పేజీలో క్రింద చూస్తే వ్రాసి వుంది ఎర్రని సిరాతో "ప్రియమైన భార్యామణి ఇంత అందంగా ముత్యాలని మూటగట్టి నీవు వ్రాసిన ఉత్తరము చదవక మునుపే నిన్ను ప్రేమించాను కాని తమరు కాస్త అక్షర, వ్యాకరణ దోషాలని సరిచూసుకోండి" అని......ఇంకా ఏమి వ్రాసివుంటారబ్బా, అని ఆలోచిస్తున్నారా!!!ఛా...ఛా అలా ఎందుకు ఆలోచిస్తారు చెప్పండి మీరు!!